خلاصة:
فرهنگ در معماری هر جامعهای، نمایش ایدئولوژیهایی است که با احجام عینی نمود پیدا میکند، فرایندی که طی آن دگرگون شدن معماری شکل میگیرد. فرهنگ معماری مشتمل بر هر بنایی است که اندیشه ذهنی طراح خود را از طریق شکل ظاهری عینیت میبخشد. امروزه خوشایندی فضای بصری در حوزه معماری مسئلهای مهم و قابل توجه است. درحالیکه همواره برای طراحی نماهای ابنیه از معیارهای تجربی و هنجاری استفاده شده است؛ اما مبحث ویدئواکولوژی در پی به دست آوردن معیارهای بصری برای انطباق بیشتر محیط مصنوع با مکانیسمهای بینایی انسان با دنیای بصری است. این مقاله تلاش کرده تا با توجه به ویژگیهای ساختار چشم انسان در ارتباط با نماهای ابنیه و تحلیل زوایای بصری عمودی به الگوریتم مشخصی مبتنی بر بومشناسی بصری از منظر فرهنگ حاکم بر جامعه برسد؛ تا در کنار سایر معیارهای زیباییشناختی و هنجاری موجود، بتوان در هماهنگی و خوشایندی بیشتری این فضا را شکل داد. این پژوهش از روش توصیفی- پدیدارشناسانه در رویکردی استنتاجی و خوانشی تأویلی استفاده برده است و اطلاعات و دادههای مربوط به موضوع، از روش تحلیلی-قیاسی در رابطه با زوایای بصری بکار گرفته شده است. سپس از همسوسازی دادهها برای دستیابی به الگوریتم مذکور استفاده شده و در نهایت یافتههای پژوهش بهصورت نتیجه و مدلی مفهومی ارائه گردیده است. نتایج این پژوهش در 4بنای شاخص نشان داد همانطور که در فرهنگ معماری ایرانی رعایت مقیاس انسانی و مردمواری فضاها مورد توجه بوده است، ارتفاعی که از الگوریتم بدست میآید، از مرسومترین و خوشایندترین ارتفاعات مورد استفاده طراحان در فرهنگ معماری زمان خود بوده است.
Culture in the architecture of any society is the representation of mental ideas that are formed by the expression of objective forms in the process of this architectural transformation. Every building is a part of architectural culture that embodies a mental idea through its appearance. Today, the pleasure of visual space in the field of architecture is an important and significant issue. While empirical and normative criteria have always been used to design the facades of buildings; But the subject of video ecology seeks to obtain visual criteria for greater adaptation of the artificial environment to the mechanisms of human vision with the visual world. This article has tried to reach a specific algorithm based on visual ecology from the perspective of the prevailing culture, considering the characteristics of the structure of the human eye in relation to the facades of buildings and the analysis of vertical visual angles; In addition to other existing aesthetic and normative criteria, this space can be formed in more harmony and pleasure. This research has used descriptive-phenomenological method in inferential and interpretive reading approach and information and data related to the subject, analytical-deductive method has been used in relation to visual angles. Then data alignment is used to achieve the algorithm and finally the research findings are presented as a result and a conceptual model. The results of this research in 4 index buildings showed that as in the Iranian architectural culture, observing the human scale and demographic of the spaces.
ملخص الجهاز:
در اين مقاله براي پاسخ به اين سوالات پس از بررسي مطالعات انجام گرفته در اين حوزه و کسب نظر صاحب نظران به تطبيق اطلاعات بدست آمده با فضاهاي معماري ميدان گاهي از جمله صحن آزادي حرم مطهر امام رضا(ع )، مسجد جامع يزد، صحن حسينيه مجموعه شاه نعمت الله ولي کرمان و صحن مصلي حرم حضرت عبدالعظيم حسني(ع ) که داراي معماري فاخري مي باشند، از جهت تناسبات بصري و انطباق يا عدم هماهنگي آن با خصوصيات چشم پرداخته شده و مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است .
جدول ٢: نظريات مرتبط با گستره ميدان هاي شهري، نگارندگان با تلخيص از هوشمند شعبان آبادي و همکاران ، ١٣٩٩ ٢-٢: ملاحظات نظري ١-٢-٢: فضاهاي بينابين براي فضا در فرهنگ لغات فارسي و انگليسي مفاهيم و معاني متعددي ذکر شده است ، از آن جمله ميتوان به فرهنگ انگليسي آکسفورد اشاره کرد که حدود ١٩ معني مختلف براي اين واژه آورده است که عبارتند از: «گستره اي پيوسته که در آن اشياء وجود دارد و حرکت مي کنند و...
همانطور که در تحليل تصوير مشاهده شده توسط ناظر، مشخص است بنا به گونه اي طراحي شده است که ناظر در ابتداي ورود به صحن کل قسمت ايوان ورودي و گنبد مسجد را در منطقه بهينه چرخش فصلنامه علمي جامعه شناسي فرهنگ و هنر 120 & چشم خود ميبيند؛ ارتفاع بنا به گونه اي در نظر گرفته شده است که کل ايوان ورودي و گنبد در محدوده هاي بهينه چرخش چشم ، شناخت رنگ و ديد قسمت فوقاني چشم قرار ميگيرد.