خلاصة:
مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر مدیریت منابع انسانی سبز بر رفتارهای سبز با نقش واسطه ای زیست محیطی به انجام رسید. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی است. از نظر روش پژوهش، از روش پیمایشی استفاده شد. در بخش نظری به منظور جمعآوری اطلاعات مورد نیاز با توجه به موضوع پژوهش از روش کتابخانهای استفاده شد. داده های میدانی پژوهش از طریق توزیع پرسشنامه بین فعالان صنعت کفش و چرم جمعآوری شد که با استفاده از جدول مورگان 384 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده از پرسشنامه، از روشهای آماری توصیفی و استنباطی استفاده شد. نتایج نشان داد مدیریت منابع انسانی سبز بر رفتارهای طرفدار محیط زیست مرتبط با وظایف تاثیرگذار است. مدیریت منابع انسانی سبز بر رفتارهای فعالانه طرفدار محیط زیست تاثیرگذار است. آگاهی زیستمحیطی در تأثیر مدیریت منابع انسانی سبز بر رفتارهای طرفدار محیطزیست مرتبط با وظایف نقش واسطه ای دارد. آگاهی زیست محیطی در تأثیر مدیریت منابع انسانی سبز بر رفتارهای فعال طرفدار محیط زیست نقش واسطه ای دارد.
The present study was conducted with the aim of investigating the impact of green human resource management on green behaviors with an environmental mediating role. This research is practical in terms of purpose. In terms of the research method, a survey method was used. In the theoretical part, in order to collect the required information according to the research subject, the library method was used. The field data of the research was collected by distributing a questionnaire among the workers of the shoe and leather industry, and 384 people were selected as a sample using Morgan's table. In this research, descriptive and inferential statistical methods were used to analyze the data obtained from the questionnaire. The results showed that green human resource management has an impact on pro-environmental behaviors related to tasks. Green human resource management has an impact on proactive pro-environmental behaviors. Environmental awareness plays a mediating role in the effect of green human resource management on pro-environmental behaviors related to tasks. Environmental awareness plays a mediating role in the effect of green human resource management on active pro-environmental behaviors.
ملخص الجهاز:
132 جدول (٧): نتايج آزمون سومين فرضيه پژوهش (به تصویر صفحه رجوع شود) يافته هاي سومين فرضيه پژوهش نشان مي دهد که ضريب مسير آگاهي زيست محيطي در تأثير مديريت منابع انساني سبز بر رفتارهاي طرفدار محيط زيست مرتبط با وظايف ٠٤٥/.
جدول (٨): نتايج آزمون چهارمين فرضيه پژوهش (به تصویر صفحه رجوع شود) يافته هاي چهارمين فرضيه فرعي پژوهش نشان مي دهد که ضريب مسير آگاهي زيست محيطي در تأثير مديريت منابع انساني سبز بر رفتارهاي فعال طرفدار محيط زيست ٠٥٩/.
به دست آمده است همچنين مقدار t نيز ٢/٦٤٧ به دست آمده است که از مقدار بحراني ٢/٥٨ بالاتر است بنابراين با ٩٩درصد اطمينان مي توان عنوان کرد تاثير ميانجي آگاهي زيست محيطي در تأثير مديريت منابع انساني سبز بر رفتارهاي فعال طرفدار محيط زيست معني دار است پس چهارمين فرضيه پژوهش مورد تاييد قرار مي گيرد.
به دست آمده است همچنين مقدار t نيز ٢/٠٨٣ به دست آمده است که از مقدار بحراني ١/٩٦ بالاتر است بنابراين با ٩٥% اطمينان مي توان عنوان کرد تاثير ميانجي آگاهي زيست محيطي در تأثير مديريت منابع انساني سبز بر رفتارهاي طرفدار محيط زيست مرتبط با وظايف معني دار است پس سومين فرضيه پژوهش مورد تاييد قرار مي گيرد.
به دست آمده است همچنين مقدار t نيز ٢/٠٨٣ به دست آمده است که از مقدار بحراني ١/٩٦ بالاتر است بنابراين با ٩٥% اطمينان مي توان عنوان کرد تاثير ميانجي آگاهي زيست محيطي در تأثير مديريت منابع انساني سبز بر رفتارهاي طرفدار محيط زيست مرتبط با وظايف معني دار است پس سومين فرضيه پژوهش مورد تاييد قرار مي گيرد.