خلاصة:
گفتمان عرفانی شیخ گیلانی در به چالش کشیدن عقاید زاهدانه و نفوذ اجتماعی تکایای قادریه در مناطق کُردنشین غرب ایران، همواره سد محکمی در برابر گسترش گروه‌های افراطی همچون وهابیت و داعش بوده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی استعارۀ مفهومی «حق» در دیوان اشعار شیخ گیلانی، بر اساس رویکرد زبان‌شناسی‌شناختی در چارچوب نظری لیکاف و جانسون (1980) در باب استعاره انجام گرفته است. نگارندگان به دنبال پاسخی برای این مسأله بودند که گفتمان عرفانی شیخ گیلانی براساس استعارۀ «حق» چه تأثیری بر رفتار پیروان این مکتب، داشته است؟ همچنین، گفتمان وی براساس نظریه تحلیل گفتمان انتقادی فرکلاف در سه سطح توصیف، تفسیر و تبیین مورد بررسی قرار گرفت. ماهیت روش‌شناختی این پژوهشِ کیفی، توصیفی-تحلیلی بوده که در بخش توصیف استعاره‌ها از دیدگاه فرکلاف بهر گرفته است. داده‌ها، همچنین، به روش کتابخانه‌ای از اشعار شیخ گیلانی گردآوری شدند. یافته‌ها نشان داد که دراویش، رفتاری صادقانه و عاشق‌پیشه داشته‌اند، اما گروه‌هایی نیز در سایۀ تقدیس، به اهداف سیاسی دست یافته بودند. شایان ذکر است که در مناطق کُردنشین ایران شیوخ قادریه به عنوان رهبران کاریزماتیک تنها دارای نفوذ اجتماعی بوده‌اند.
The mistic discourse of Sheikh Gilani in countering and challenging a sceptic beliefs and social influence of Qaderian Tariqa (Sufi order), which is dominant along the western provinces (Kurdish) of Iran, provided a formidable bulwark against radical groups like ISIS and Wahabis. This research project focused on conceptual metaphors of justice prevalent in Gilani's Lyrics. Through the application of Lakoff and Johnson's theory of metaphors which utilizes metaphor as a character of human thought in cognitive linguistics, this research study endeavored to answer the following question. What was the impact of Gilani's mystic discourse on the Qaderian Derrishes' behavior? Through the application of the critical discourse analysis of Fairclongh, this research study sought to answer the above question by following the three steps in C.D.A which are description, interpretation and explanation of the content. The findings revealed that Qaderian Dervishes have generally been idyllic and truthful, but certain groups were abled to gain and advance their Poletical objectives. Finally due to their charismatic leadership role. Qaderian Sheikhs in Iran were only able to exercise social influence on their followers.
(
, 
, 
)
