هنرمندی و آفات آن خطاب!

"هنرمند باید بداند، بر جایی پا نهاده است که اعاظمی بر آنجا پا نهاده‌اند و سالم جان به در نبرده‌اند، کسی که در چنین وادی‌ای گام نهاد، انواع خطرات و مهالک از او استقبال خواهد کرد و چنین آدمی یا خویشتن دار می‌شود و صعود اخلاقی فوق تصور می‌کند و یا مع الاسف سقوط اخلاقی فوق تصور می‌کند، لذا برای اینکه هنر ما هر چه اسلامی‌تر، هر چه پیراسته‌تر باشد، شایسته است که هنرمندان و همه دوستان ما در این دقیقه تأمل کنند و حالا که پا به این کار عظیم و محبوب نهاده‌اند، قدری هم به شخصیت خود بیاندیشند و هر جا که عزم می‌کنند تا کار ظریف‌تر تحسین انگیزتری بیافرینند، آنجا بیش از هر چیزی به خودشان بنگرند و تأثیراتی را که از آن تحسین‌ها می‌پذیرند به طور جدی مورد توجه قرار بدهند. آیا می‌توان به طور مصنوعی چنین امری را وارد هنر کرد، البته نمی‌توان، شخص هنرمند ما اگر کاری می‌کند، این است که آدمیان را به خودشان نشان بدهد، نه اینکه آنها را از خودشان دور کند و غافل کند اما برای این کار، هنرمند باید تئوری انسان‌شناسی داشته باشد، شما باور نکنید که با نشناختن آدمی بتوان کاری کرد که از آدمی غفلت‌زدایی بشود."