خلاصة:
در منابع معتبر حدیثی شیعه حدود چهل روایت بر این مطلب دلالت دارد که هر امامی، امام پس از خود را میشناسد، و مسئولیت و ودایع امامت را به او میسپارد. این روایات- که با توجه به مدلول آنها به دسته های گوناگون تقسیم میشوند- بر وجود امام عصر(علیه السلام) در زمان حیات امام حسن عسکری(علیه السلام) و زمان حاضر و آینده دلالت میکنند. در این پژوهش، با بهره گیری از روش نقلی و تحلیلی، اعتبار سند روایات و چگونگی دلالت آنها بر وجود امام زمان(علیه السلام) از زمان شهادت پدر بزرگوارشان تا زمان حاضر بررسی شده است.
In the authentic Shia hadith sources, about forty narrations indicate that every imam knows the imam after him, and entrusts the responsibility and trust of the imam to him. These narrations - which are divided into different categories according to their meanings - indicate the existence of Imam Asr (AS) during the lifetime of Imam Hasan Askari (AS) and the present and future times. In this research, using the narrative and analytical method, the validity of the document of the traditions and how they indicate the existence of the Imams of the time (AS) from the time of the martyrdom of their honorable father to the present time have been investigated.
ملخص الجهاز:
اثبات وجود امام زمان عج در پرتو روايات «معرفت امام قبلي به امام بعدي » سيد مرتضي موسوي ١ چکيده در منابع معتبر حديثي شيعه حدود چهل روايت بر اين مطلب دلالت دارد که هر امـامي ، امـام پس از خود را مي شـــناســـد، و مســـئوليت و ودايع امامت را به او مي ســپارد.
محدث کليني در حديثي مسـند از امام صادق ع روايت کرده که درباره آيه شـريفه )إن اٰلله يأمرکم أن تؤدوا الأمانات إلي أهلها( (نساء: ٥٨) فرمودند: «أمر اٰلله الإمام الأول أن يدفع إلي الإمام الذي بعده کل شــي ء عنده »: خداوند به امام اول امر فرموده کـه هرچـه (در ارتباط با امامت ) نزد اوســـت را به امام بعد از خود تحويل دهد (کليني، ١٤٢٩، ١: ٦٩٠).
امين الاسـلام طبرسـي در مجمع البيان روايتي را به اصحاب نسبت داده که آنان اين روايت را از امام باقر و امام صـــادق ع نقل کرده اند که فرمودند: «أمر اٰلله سـبحانه کل واحد من الأئمة أن يسـلم الأمر إلي من بعده »: خداوند سبحان به هر يک از امامان ع فرمان داده که امر امامت را به امام پس از خودش واگذار نمايد (طبرسـي، ١٣٧٢، ٣: ٩٨؛ مجلسي، ١٤٠٣، ٢٣: ٢٧٣).
نصوص روايات در تعدادي از روايات بيان شـــده اســـت که هيچ امامي از دنيا نميرود مگر اينکه فرزندي دارد که او از جانب خداوند ســبحان به عنوان حجت الهي بوده و امام پيشــين ، امام پس از خود را که از فرزندان خودش است ، ميبيند: ١-١-٤.