خلاصة:
هدف از انجام این پژوهش اثربخشی معنادرمانی بر استرس، شفقت به خود و احساس تنهایی دانش آموزان متوسطه دوم بود. در این پژوهش جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه دوم ناحیه 2 شهر کرج در شش ماه دوم سال 1400 بود. تعداد 30 نفر از دانش آموزان به دو مرکز مشاوره مدرسههای این منطقه با تقسیم بندی 15 نفر برای هر کدام از گروههای آزمایش و کنترل برآورد شده است که این تعداد نفرات بنابر رعایت ملاکهای ورود، با این پژوهش همکاری کردهاند. ابزارهای گردآوری دادهها شامل پرسشنامه استرس کوهن (1983)، شفقت به خود نف (2003)، احساس تنهایی راسل (1980) و پروتکل معنادرمانی بر اساس چارچوب طرح درمانی اندرسون، بلر و هوتزل بود. دادههای پژوهش با استفاده از نرم افزار بسته آماری در علوم اجتماعی، نسخه22 SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. در قسمت توصیفی دادهها از شاخصهای آماری میانگین و انحراف معیار، در مراحل پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. همچنین به منظور بررسی نرمال بودن متغیرهای پژوهش از آزمون کالموگروف اسمیرنف و به منظور بررسی تجانس واریانسها از آزمون لوین استفاده گردید. در قسمت استنباطی دادهها از تحلیل کوواریانس یک متغیری و چندمتغیری استفاده شد. نتایج نشان داد که معنادرمانی بر استرس، شفقت بر خود و احساس تنهایی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم اثربخش است. با توجه به شدت اثر، آموزش معنادرمانی بر احساس تنهایی دانش آموزان تاثیری بیشتری نسبت به استرس، شفقت بر خود دارد.
ملخص الجهاز:
واژه هاي کليدي: معنادرماني ، استرس ، شفقت به خود، احساس تنهايي مقدمه انساني که زندگي خود را فاقد معني مي داند صرفاً ناخشنود نيست ، بلکه فردي است که به دشواري با زندگي کنار مي آيد که اساس مشکلات انسان امروزي، شکست در معنا دادن به زندگي،١ فقدان ارزش ها يا خلاء وجودي است و يونگ (١٩٣٣) در کارهاي باليني خود به اين نتيجه رسيد که افراد رشد يافته در جستجوي معنايي براي زندگي خود هستند و بدون حل موفقيت آميز چنين جستجويي، زندگي به طور غير قابل تحملي دردناک شده و فرد دچار اضطراب عميق مي شود (شيخ ٢ الاسلامي ،١٣٨٣؛ به نقل از محمدي، دوکانه اي فرد و حيدري،١٣٩٨).
طاهري، حسين زاده و اکبرزاده (١٣٩٨) در پژوهشي نشان دادند که معنا درماني به شيوه گروهي بر اضطراب و افسردگي اثر بخش واقع شده است و يا بر اساس يافته هاي قدم پور و منصوري (١٣٩٧) مي توان گفت درمان متمرکز بر شفقت عامل تأثيرگذار مهمي بر افزايش خوش بيني و شفقت به خود افراد مبتلا به اختلال اضـطراب فراگير است .
با توجه به يافته هاي فرضيۀ دوم اين نتيجه حاصل مي گردد که : معنادرماني بر شفقت بر خود دانش آموزان مقطع متوسطه دوم اثربخش است .
با توجه به يافته هاي فرضيۀ اصلي اين نتيجه حاصل مي گردد که : معنادرماني بر استرس ، شفقت بر خود و احساس تنهايي دانش آموزان مقطع متوسطه دوم اثربخش است .
بحث و تفسير فرضيۀ اصلي: نتايج فرضيۀ اصلي نشان داد که : معنادرماني بر استرس ، شفقت بر خود و احساس تنهايي دانش آموزان مقطع متوسطه دوم اثربخش است .