خلاصة:
زمینه و هدف
ملولی شیرازی از معدود بانوانی است که دیوان شعر منظم و مدونی از او باقی مانده است. باوجوداین همچون سایر زنان سخنور، شرح زندگی و اشعارش در هاله ای از ابهام قرار گرفته است که شناسایی آن، موضوع اصلی این پژوهش است. در این مقاله کوشیده ایم این شاعر کمترشناخته شده را به جامعه ادبی معرفی کنیم.
روش مطالعه
پژوهش پیش رو به شیوه توصیفی- تحلیلی نگاشته شده است.
یافته ها
با استفاده از کتب تذکره و نسخه های خطی دیوان این شاعر، زندگی و احوال و افکارش شناسانده شد و ویژگیهای ادبی و سبکی آن مشخص گردید.
نتیجه گیری
این شاعر دوره بازگشت معمولا با عنایت به اشعار سعدی و حافظ، شعر سروده است و گاهی ابیاتی دارد که دربرگیرنده ویژگیهای بدیعی تازه ای است.
BACKGROUND AND OBJECTIVES: Malouli Shirazi is one of the few women who have survived to have organized and codified poems. However, like other female speakers, the description of her life and poems is placed in an aura of ambiguity and isolation, the identification of which is the main subject of this research. In this Essay, we have tried to introduce this little-known poet to the literary community.
METHODOLOGY: The present study is written in a descriptive and library research method.
FINDINGS: Using tazkare books and manuscripts of Divan of this poet, his life, circumstances and thoughts, were identified and his literary and stylistic characteristics were Definited.
CONCLUSION: In this research, it was determined that this poet of the return period, usually wrote poetry with reference to the poems of Saadi and Hafez, and sometimes, verses that include new innovative features that mentioned.
ملخص الجهاز:
2- Department of Persian Language and Literature, Institute of Humanities and Cultural Studies, Tehran, Iran.
اما در طول اين تاريخ پرافتخار ادبي و فرهنگي، زنان سهم و جايگاه شايسته اي نيافته اند و اگر بندرت از کساني چون رابعه و مهستي و جز آنان سخني رفته ، نه شرح دقيق و مدوني از آنان ثبت شده و نه اشعار باقيمانده از آنان ، از نظر کمّي قابل توجه بوده است .
بعنوان مثال برخي تذکره ها نظير گلزار جاويدان (هدايت ، محمود، ١٣٥٣: ١٤٣٥و١٤٣٦) ملولي را به اشتباه ، شاعر قرن دوازدهم معرفي کرده اند يا در اثرآفرينان گفته شده که ملولي در قطعه اي، ورود فتحليشاه را به شيراز خيرمقدم گفته و شعرش مشتمل بر ٥١٢ بيت است .
هرچند نظر حائري، صحيح به نظر ميرسد، تنها اين بيت ، دليل هدايت نيست ؛ چراکه ملولي در ساير موارد، نگاهي تحسين آميز و محترمانه به هدايت داشته است : گفتم هدايت اين غزلـت را جــواب لـيک / بر اوستـاديت دلـــم اقــرار مــيکند يا چرا باشد دُرافــشاني او کمــتر ز خاقاني / ملولي چون که مانند هدايت ، راهبر دارد يا کار اسـت آه و نـاله مـرا روز و شب ملول / شايد خــدا کنــد چــو هـدايت هدايتم و احتمالاً علت ديگري نيز داشته که نام او را در تذکرة خود نياورده است .
ملولي در اشعار خود به نام و شعر بعضي شاعران اشاره کرده است که اين امر، نشان دهندة ميزان ارتباط شاعر با آنان است .
Educated, Department of Persian Language and Literature, Institute of Humanities and Cultural Studies, Tehran, Iran.