تحلیل رابطه استراتژیهای اخلاقی و محیط اخلاق مدار بر کاهش فساد اداری: نقش میانجی پرهیزگاری اخلاقی مقالة

زمینه رهبران و مدیران سازمان با چالش های زیادی روبه رو هستند، یکی از این چالشها مربوط به نبود مسایل اخلاقی می باشد که منجر به تخلفات م یشود. سازمانهایی که بر محوریت اخلاق عمل می کنند و به دنبال پیاده سازی عوامل اخلاقی در سازمان هستند نسبت به سازمانهای دیگر پیشرو و موفق ترند. اخلاق به عنوان الزام مهم، با پوشش دادن تمامی رفتارهای رسمی و غیر رسمی سیلی از کج رفتاریها را کاهش داده و کارکنان در سایه این الزامات با پرهیزگاری اخلاقی بیشتر برای پیشبرد اهداف سازمانی تلاش می کنند. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تحلیل رابطه استراتژی های اخلاقی و محیط اخلاق مدار بر کاهش فساد اداری: نقش میانجی پرهیزگاری اخلاقی انجام گرفت. روش پژوهش حاضر در زمره پژوهش های توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان دانشگاه پیام نور همدان به تعداد 280 نفر می باشد. حجم نمونه از طریق فرمول کوکران و نمونه گیری سیستماتیک تعداد 162 نفر برآورد گردید. ابزارها شامل چهار پرسشنامه استراتژیهای اخلاقی، محیط اخلاق مدار، پرهیزگاری اخلاقی و فساد اداری بود. روایی پرسشنامه ها مورد تایید صاحبنظران مدیریت قرار گرفت و پایایی از طریق آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب استراتژیهای اخلاقی 91/ 0، محیط اخلاق مدار 81/ 0، پرهیزگاری اخلاقی80/ 0، فساد اداری 81/ 0 گزارش شد. تجزیه وتحلیل داده ها با دو سطح آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون از نوع معادلات ساختاری) انجام شد. یافته ها نتایج نشان داد استراتژیهای اخلاقی و محیط اخلاق مدار به شکل مستقیم و غیر مستقیم (با میانجی گری پرهیزگاری اخلاقی) بر کاهش فساد اداری اثر داشته اند. نتیجه گیری به طور کلی استراتژیهای اخلاقی، محیط اخلاق مدار و استراتژیهای اخلاقی بر کاهش فساد اداری با نقش میانجی پرهیزگاری اخلاقی موثر بوده است.

Background: Leaders and managers of organizations are facing many challenges, one of these challenges is related to the lack of ethical issues that lead to violations. Organizations that act on ethics and seek to implement ethical factors in the organization are more progressive and successful than other organizations. Ethics, as an important requirement, has reduced the flood of misbehavior by covering all formal and informal behaviors, and under the shadow of these requirements, employees work with more moral piety to advance organizational goals. Therefore, the current research was conducted with the aim of analyzing the relationship between ethical strategies and ethical environment on reducing administrative corruption: the mediating role of ethical piety. Method: The present research is descriptive-correlation research. The statistical population includes all the employees of Payam Noor University in Hamedan, numbering 280 people. The sample size was estimated to be 162 people through Cochran's formula and systematic sampling. The tools included four questionnaires of ethical strategies, ethical environment, moral piety and administrative corruption. The validity of the questionnaires was approved by management experts, and reliability was reported through Cronbach's alpha test as 0.91 for ethical strategies, 0.81 for ethical environment, 0.80 for moral piety, and 0.81 for administrative corruption. Data analysis was done with two levels of descriptive statistics (mean and standard deviation) and inferential statistics (Pearson correlation coefficient of the type of structural equations). Results: The results showed that ethical strategies and an ethical environment directly and indirectly (with the mediation of moral piety) had an effect on reducing administrative corruption. Conclusion: In general, ethical strategies, ethical environment and ethical strategies have been effective in reducing administrative corruption with the mediating role of moral piety.