خلاصة:
پژوهش حاضر با هدف بررسی رویکرد کنوانسیون زنان و نیز قوانین داخلی ایران به موضوع حقوق بشر زنان، با کاربست شیوه کیفی مبتنی بر گردآوری اطلاعات از منابع کتابخانه‌ای (اسنادی) و روش تحلیلی - توصیفی، در صدد پاسخگویی به این سؤال است که کنوانسیون زنان و نیز قوانین داخلی ایران چه رویکردی به حقوق بشر زنان داشته و مصادیق این حقوق به چه نحو در منابع حقوقی مذکور بروز و ظهور داشته است؟ یافته‌های این مطالعه حاکی از آن است که تعارضات حقوقی در حوزه‌های تابعیت، اقامتگاه و مسکن زنان، حقوق خانوادگی، حقوق فرهنگی، حق اشتغال، حق برخورداری از ارث، حقوق سیاسی (حق انتخاب شدن)، اهلیت حقوقی، تساوی در برابر قانون و... میان حقوق ایران و مفاد کنوانسیون زنان به چشم می‌خورد که عمدتاً ناشی از اختلاف در تفاسیر و نیز وجود برخی ابهامات حقوقی می‌باشد؛ این تعارضات زمینه‌ساز آن گردیده که جمهوری‌اسلامی ایران به کنوانسیون زنان سازمان ملل‌متحد ملحق نگردد و این عدم الحاق به طرح ادعاهایی مبنی بر «ناقض حقوق زنان» بودن این کشور دامن زده است؛ حال آنکه، ادعای مطرح شده، مبنای حقوقی قابل‌توجه و اثرگذاری در مجامع و محاکم بین‌المللی نداشته امّا آنچه در تلاش است این ادعا را بیش‌ازپیش حقوقی جلوه نماید، مبانی و عواملی سیاسی چون، اعمال‌نفوذ غرب بر علیه ایران، رویکرد سیاسی و گزینشی نسبت به مقوله حقوق بشر در ایران، اسلام‌ستیزی و عناد غرب با ایران می‌باشد.
The current research aims to investigate the approach of the Women's Convention as well as Iran's domestic laws to the issue of women's human rights, by using a qualitative method based on collecting information from library sources (documents) and the analytical-descriptive method, and aims to answer the question that the Women's Convention and Also, what is the approach of Iran's domestic laws to women's human rights and how have the examples of these rights appeared in the aforementioned legal sources? The findings of this study indicate that legal conflicts in the fields of citizenship, women's residence and housing, family rights, cultural rights, right to employment, right to inheritance, political rights (right to be elected), legal capacity, equality before the law and so on.It can be seen between Iran's laws and the provisions of the Women's Convention, which is mainly due to differences in interpretations and the existence of some legal ambiguities; These conflicts have caused the Islamic Republic of Iran not to join the United Nations Convention on Women, and this non-adherence has fueled claims that this country is a "violator of women's rights"; However, the claim raised has not had a significant legal basis and influence in international forums and courts, but what is trying to make this claim appear more legal are political bases and factors such as the influence of the West against Iran, a political and selective approach to the category. Human rights in Iran are anti-Islamism and the West's stubbornness towards Iran,
(
, 
, 
)
