«خویشتن آرمانی» در سینما و شعر دفاع مقدّس (با تکیه بر فیلم «بادیگارد» و مجموعه شعر چمدان‌های قدیمی مقالة

خویشتن آرمانی مفهومی برآمده از نظریة «ساختار شخصیّت» زیگموند فروید است. فرویدء در بررسی سطوح گوناگون شخصیّت, عالی‌ترین سطح را مربوط به «فراخود» یا همان خویشتن آرمانی می‌داند که «من» متعالی هر فرد است و به‌سوی کمال در حرکت است. در پژوهش حاضر با توجّه به نظریه مزبورء نگاهی شده است به مفهوم خویشتن آرمانی در آثار سینمایی و شعری دفاع مقدّس و به‌ویژه دوائر تولیدشده در دهة نود: فیلم «بادیگارد» ساختة ابراهیم حاتمی‌کیا و مجموعه‌شعر چمدان‌های قدیمی سرودة علیرضا قزوه. در این پژوهش. به‌دنبال یافتن پاسخی این پرسش هستیم که مفهوم خویشتن آرمانی در دو اثر مزبور به چه کیفیشی نمایان شده و رزمنده، در تلاش و تقلا برای بازیابی خویشتن آرمانی پس از چهار دهه, با چه مسائلی روبه‌روست؟