خلاصة:
در دهههای اخیر، با پیشرفت سریع فناوریها، مدارس به عنوان مراکز اصلی آموزشی و تربیتی با چالشها و فرصتهای جدیدی مواجه شدهاند. فناوری آموزشی به عنوان یک پیشران اصلی در تحول ساختار مدارس نقش بسزایی دارد و میتواند بهبودهای چشمگیری در فرآیند آموزش و یادگیری ایجاد کند. مساله اصلی که مورد توجه قرار گرفته است، نیاز به تطابق ساختار مدارس با نیازها و فرصتهای فناورانه جدید است. عدم تعامل کافی با فناوریهای نوین میتواند منجر به عقبماندگی در امکانات آموزشی و عدم موازنه مناسب در فرآیند تدریس گردد. اهمیت این مقاله در آن است که بررسی کاملی از پیشرانهای تحول در ساختار مدارس از طریق بهرهگیری از فناوری آموزشی ارائه میدهد. با تاکید بر اهمیت این تغییرات، این مقاله به تصویر کلی از تاثیرگذاری مثبت فناوری در سطح آموزش میپردازد و ضرورت تطابق مدارس با این پویاندها را مورد بررسی قرار میدهد. این مقاله به بررسی عمیق و جامع پیشرانهای تحول در ساختار مدارس از طریق بهرهگیری از فناوری آموزشی میپردازد. با تحلیل اثرات مثبت این فناوریها بر فرآیند آموزش و یا دگیری، مقاله نشان میدهد که چگونه تطبیق با این پیشرانها میتواند به بهبود کیفیت و کارایی مدارس کمک کند.