خلاصة:
مهارت های زندگی، مهارت های شخصی و اجتماعی است که کودکان و نوجوانان باید آنان را یاد بگیرند تا بتوانند در مورد خود و انسان های دیگر و کل اجتماع به طور موثر و شایسته و مطمئن عمل نمایند و ارتقا این مهارت ها می تواند به ارتقا سطح کیفی زندگی افراد تاثیر گذارد. پژوهش حاضرسعی بر آن دارد تااهمیت دوره پیش دبستانی در تحول مهارت های زندگی را پررسی کند. در این پژوهش، دو گروه از دانشآموزان کلاس های اول» دوم و سوم دبستان انتخاب میشوند و ابزارهای پژوهش بر روی آنها اجرا میگردد. یک گروه کسانی هستند که آموزش پیشدبستانی را در مهدکودک یا آمادگی گذراندهاند و گروه دومء هیچ گونه آموزش رسمی قبل از دبستان نداشتهاند. جامعه آماری شامل کلیه دانشآموزان سال های اولء دوم و سوم دبستان شهر آمل میباشد که در که ۱۶۰ نفر آنها دارای تجربه پیش دبستان و ۱۶۰ نفر فاقد تجربه پیشدبستانی هستند. روش نمونه گیری» تصادفی طبقهای میباشد. نمونه های این پژوهش براساس سه منطقه شمال, مرکز و جنوب شهر انتخاب شدند. ابتدا از بین جامعه آماری افرادی که ویژگیهای دو گروه را دارا هستند انتخاب شده و از بین این افراد به صورت تصادفی دو گروه نمونه انتخاب شدند و مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد آموزش پیش دبستانی نتوانسته بود باعث تغییر معناداری در مهارتهای روانی - حرکتی کودکان شود.