خلاصة:
داستان های کودکان مدتهاست که به عنوان ابزاری قوی برای شکل دهی به رشد اخلاقی و اجتماعی دانش آموزان جوان شناخته شده اند. این مقاله به بررسی تاثیر چند وجهی روایت های کودکان بر تربیت اخلاقی و اجتماعی دانش آموزان می پردازد. از طریق بررسی کامل ادبیات موجود و مطالعات تجربی، این تحقیق با هدف روشن کردن راههای پیچیدهای که این داستانها به پرورش استدلال اخلاقی، همدلی و درک اجتماعی در کودکان کمک میکنند، است. در درجه اول، داستان های کودکان به عنوان مجرای آموزش اخلاقی با ارائه شخصیت هایی که با معضلات اخلاقی و معضلات اخلاقی دست و پنجه نرم می کنند، عمل می کند. از
طریق آزمایشها و پیروزیهای قهرمانان داستانی، کودکان به تشخیص درست و نادرست هدایت میشوند و در نتیجه درک اساسی از اخلاق ایجاد میکنند. علاوه بر این، طنین عاطفی برانگیخته شده توسط داستان سرایی روایی، جذب و درونی سازی درسهای اخلاقی را تقویت میکند، و همدلی و مهارتهای دیدگاه گیری را در بین دانش آموزان تقویت میکند. علاوه بر این، داستانهای کودکان فرصتهایی را برای کاوش در دیدگاههای متنوع و مناظر فرهنگی فراهم میآورند و آگاهی دانش آموزان را از هنجارها و ارزشهای اجتماعی فراتر از محیط نزدیک خود گسترش میدهند. قرار گرفتن در معرض شخصیتهایی با پیشینه های مختلف، تحمل و قدردانی از تنوع را پرورش میدهد، و تعاملات اجتماعی فراگیر و محترمانه را تقویت میکند. علاوه
بر این، روایاتی که به مسائل اجتماعی مانند تبعیض و بی عدالتی می پردازند، تفکر انتقادی و گفتگو را تحریک می کنند و دانش آموزان را قادر می سازند تا هنجارهای رایج را به چالش بکشند و از تغییرات مثبت اجتماعی حمایت کنند.