خلاصة:
دوره سا سانیان هنر فلزکاری دارای ارج و مرتبه والایی در دربار بوده و همواره مورد توجه سلاطین و | شرافزادگان بود. در این دوره هنر فلزکاری به اوج شکوفایی خود رسیده و حتی در مدت زمانی کوتاه از مرزهای امپراتوری ساسانیان فراتر رفته و در مقام هدیه به عنوان نشان قدرت و مشروعیت سلاطین ساسانی به دربار سایر ملل راه یافت. در دورههایی که خزانه سلاطین پر بود آثار فلزی از فلزات گرانبها همچون طلا و نقره تهیه میشد و در زمان تنگدستی و رکود خزانه آثار هنری با آهن و فولاد ساخته شده و از روکش و نقوش طلایی و نقره استفاده شده است. هنرمندان برای تزئین سطوح خارجی و بعضا داخلی این آثار گرانبها عموما از نقوش گیاهی و خصوصا پیکره جانوران استفاده میکردند. دلبستگی هنرمندان این دوره به نمایش پیکرة جانوران از درندگان» چهارپایان» پرندگان و حتی جانوران پنداری و ترکیبی همچون اژدهاء. سیمرغء دیوء پری و جز آنهاء اغلب ریشه در اعتقادات اسطوره ای-دینی مردم این دوران داشته است. در این پژوهش, تلاش بر این است تا از طریق بررسی نقوش جانوری» گیاهی و هند سی, از لحاظ | سطورهای,» آیینی» فرم و مبانی عنا صر و نیروهای بصری, با نوع و جایگاه این آثار در هنر فلزکاری این دوره» خصو صا از لحاظ اآرزش هنری شناسایی شود. روش انجام این پژوهش از نوع تحلیلی-تو صیفی | ست و بر اساس ویژگیهای تعدادی از ظروف دوره ی ساسانی موجود در موزهها مانند بشقاب, کاسه. جام. ابریق. ریتون و جواهرآلات انجام گرفته است. ابزار مورد استفاده در این پژوهش فیشهای تحقیقاتیء مشاهده آثار هنریء مطالعه ی کتابخانهای» همچنین استفاده از سایت هاای اینترنتی موزه هاای داخلی و خارجی محل نگهداری آثار فوق الذ کر بوده است. نتایج کلی حاکی از آن است که نقوش در هنر فلزکاری ساسانی,ء تنها جنبه تزئینی ندارند بلکه نماینده معانی و مفاهیم آیینی و فرهنگی هستند که با اولویت قرار دادن پیام نمادین اصول و مبانی هنری تا حد زیادی در جهت افزودن زیبایی هنری, محتوا نیز مد نظر قرار می گیرند.