بررسی معنایی اسم تفضیل در جزو 29 و 30 قرآن کریم مقالة

تفضیل اسمی است که در قرآن کریم، در جزوهای ٢١ و ٥٠ آمده است. این اسم به معنای ارتقاء و تفوق است و در قرآن به مفهوم افضل و برتری آمده است. تفضیل به معنای تفوق یا برتری بر دیگران است و در قرآن به معنای ارتقاء اخلقی، علمی، عبادی و اجتماعی به کار رفته است. در آیه ٢١ سوره زمر، خداوند میفرماید: "الله یحکم بینهم فلا یظلم الله یحکم بینهم بالحق وهو العزیز العلیم". در این آیه، خداوند به عنوان داور و حکمران برتری بر دیگران دارد که با عدالت و حقیقت حکم میکند. آیه ٥٠ سوره زمر نیز این معنا را تاکید میکند: "لله الخلق والامر یتبارک الله رب العالمین". این آیه به این معنا است که خلق و دستور )فرمان( خداوند است و او بر همه عالمین برتری دارد. در مجموع، تفضیل در قرآن کریم به معنای برتری و ارتقاء در همه جوانب زندگی و حکومت خداوند در عالم آمده است و این مفهوم به عنوان مبحث مهمی در قرآن مورد بحث و تاکید قرار گرفته است. در این مقاله به بررسی معنایی این اسم در جزو های ٢١ و ٥٠ قرآن کریم می پردازیم.