خلاصة:
پروفسور متیو لیپمن از بنیانگذاران برنامۀ فبک است. این برنامه در پی مهارت آموزش تفکر به کودکان است و داستان ابزاری است که این برنامه برای پیشبرد اهدافش بهکار می گیرد. در این پژوهش که با روش توصیفی– تحلیلی و از منابع کتابخانه ای صورت می گیرد، غنای فلسفی، ادبی و روانشناختی داستان کوراوغلو و کچل حمزه اثر صمد بهرنگی بر اساس نظریۀ متیو لیپمن بررسی شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که داستان از نظر غنای فلسفی مطلوب و از نظر درونمایه تلقینی صریح دارد که نیازمند بازنویسی است و از نظر چالش خیزی مطلوب است و پرسشهای زیادی را به ذهن مخاطب متبادر میسازد و از نظرگفت وگو نیز تاحدی مطلوب مینماید. از نظر ساحت ادبی، شخصیتپردازی برای قهرمان داستان بهنحو خوبی صورت گرفته، اما پیشداوری دربارة برخی از شخصیتها از ضعفهای آن بهشمار میرود. از نظر پیرنگ نیز پایانی بسته دارد که از نقاط ضعف آن به شمار میرود، اما از نظر باورپذیری مطلوب است. در ساحت غنای روانشناختی، در زبان واژگان اگرچه اصطلاحات و کنایاتی در آن وجود دارد، اما زبان آن ساده و قابل درک برای کودکان است. در تناسب مفاهیم آن در برخی از بخشهای داستان صحنه های تهدیدآمیز و خشونت باری وجود دارد که نیازمند بازنویسی است.