خلاصة:
اختلال کمبود توجه بیش فعالی وضعیتی است که در بعضی کودکان پیش دبستانی و یا در سالهای اولیه مدرسه ظاهر می شود . برای این کودکان کنترل رفتار یا توجه داشتن سخت است .اینطور برآورد شده است که بین ٣ تا ٥ درصد از کودکان یا تقریبا دو میلیون کودک در آمریکا به این اختلال دچار باشند یعنی در هر کلاس ٢٥ تا ٣٠ نفره یک کودک مبتلا به ADHDوجود دارد. ADHD یکی از شایع ترین اختلال های عصبی ـ رفتاری کودکی است و بر بسیاری از جنبه های رشد شامل رشد عملکرد اجتماعی، هیجانی و شناختی در محیط خانه و مدرسه اثر می گذارد در این اختلال ، فرد دارای هوش عادی یا حتی گاهی بهتر از عادی است ، ولی دارای دامنه توجه کمتر، حواس پرتی و بی قراری، تکانشگری و فزون جنبشی است .تمام ویژگی هایی که در کودکان دارای نارسایی توجه ،فزون جنبشی مشاهده می شود، در افراد عادی نیز دیده می شود و تنها تفاوت ، در شدت و تداوم نشانه هاست .این کودکان در واقع کارهایی را انجام می دهند که کودکان دیگر به آنها فکر می کنند، ولی آنها را انجام نمی دهند .از همین رو، برخی دانشمندان این اختلال ر« اختلال کنترل تکانش » می دانند .کودکانی که تجاربی از طلاق والدین ، جابجایی در خانه و مدرسه ، بیماری یا فوت یکی از آشنایان دارند، اغلب دچار اضطراب ، پریشانی فکری ـ حرکتی می شوند، اما کودکان بیش فعال ، به رغم اینکه هیچ یک از این تجارب و تنش ها را در زندگی نداشته اند دچار علائم و نا به هنجاری های رفتاری اند . اختلال کمبود توجه بیش فعالی یکی از شایع ترین اختلالات دوره کودکی است که می تواند اثرات نامطلوبی بر روی فرد در دوره کودکی و نوجوانی، بر روابط خانوادگی و بخصوص سلامت عمومی مادران داشته باشد .و یکی از موثرترین راههای کاهش این اثرات نامطلوب ، آموزش خانواده بخصوص مادران می باشد به این دلیل تحقیقی را با عنوان «اثر بخشی آموزش الگوهای فکری و رفتاری با رویکرد شناختی ـ رفتاری بر سلامت عمومی مادران کودکان مبتلا به ADHDدوره ابتدایی شهرستان بجنورد» انجام شد که این تحقیق از نوع نیمه آزمایشی می باشد .در این تحقیق جامعه آماری، کلیه مادران دانش آموزان دوره ابتدایی شهرستان بجنورد که مبتلا به ADHDهستند، می باشد .نمونه آماری، ٣٠ نفر از مادران دارای کودک مبتلا به ADHDهستند که از طریق نمونه گیری خوشه ای از ٣٠ مدرسه انتخاب شده اند .نتیجه پژوهش نشان داد که آموزش مادران با رویکرد شناختی ـ رفتاری باعث افزایش سلامت جسمی، سلامت عمومی، کارکرد اجتماعی و کاهش اختلال اضطراب و اختلال خواب می شود.