خلاصة:
پژوهش حاضر شناسایی عوامل موثر بر نگرش دانش آموزان نسبت به فعالیتهای پرورشی و ارائه راهکارها است. این پژوهش
بنیادی و به روش کیفی است و با استفاده از رویکرد پدیدارشناسی انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان
دختر متوسطه دوم شهرستان اسفراین در سال تحصیلی ۱۴۰۱ _ ۱۴۰۲ و 9۰ نفر به برای نمونه انتخاب شده است. که نمونه ها
به روش نمونهگیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند و ادراکات آنها از تاثیر فعالیتهای پرورشی مدارس از طریق مصاحبه نیمهساختار
یافته جمع آوری شد و به منظور تحلیل یافته ها از روش هفت مرحل های کلایزی استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ۲۷ مضمون
فرعی شناسایی و در ۱۲ مضمون اصلی طبقه بندی شد. ۱۲ مضمون اصلی نیز در ۴ بعد مدل نظری کروکر ساختار یافتند
یافته های پژوهش نیز به صورت جدولهایی طبقه بندی و ارائه شدند نتایج این پژوهش نشان میدهد که باید بستر اجتماعی
مناسب برای ایجاد و گسترش فعالیتهای پرورشی در مدرسه ایجاد شود و مشارکت بیشتر والدین در امور مدرسه خصوصا در
فعالیتهای پرورشی تسهیل شود. ضمن اینکه مشارکت نهادهای مردمی در امر آموزش وپرورش بسیار مهم به نظر میرسد و در
نهایت همسویی بیشتر در امر آموزش بین نهاد خانواده و مدرسه هم در بعد محتوا و هم در شیوه آموزش ضروری است.