عکس ها و انگاره ی رستاخیز (با نگاهی به رساله عکسیه حشریه مقالة

"حضور دوباره‌ی عناصر واقعی بر کاغذ عکاسی،بنابر روالی که‌ طبق آن به تدریج یک تصویر نامریی به تصویر مریی ناپایدار و پایدار بر سطح فیلم تبدیل شده و در نهایت بر کاغذ خالی و سپید عکاسی نقش می‌بندد،می‌تواند انگاره‌ی دینی‌ای را به‌ ذهن متبادر کند که دست‌کم در ادیان ابراهیمی ذاتی باورهای‌ آخرت‌مدار است:وجود قیامت یا برپا شدن صحنه‌ی رستاخیز (به تصویر صفحه مراجعه شود) و بپا خاستن مردگان‌31به معنای کلی آن یا مفهوم همین واژه‌ به معنایی خاص‌تر که اشاره‌ای است به رستاخیز عیسی مسیح و بنیادین‌ترین وجه تمایز پیروان ادیان یهود و مسیحی. ش) شرح مسایل فنی عکاسی را با اشارات و گفتارهای دینی‌ درآمیخته بود و سعی داشت«وضعیت چهره‌ی آدمی و شرایط زندگی این جهانی در عکس‌ها را،به زنده شدن در روز حشر و محاسبه اعمال انسان‌ها پیش روی آن‌ها مقایسه‌[کند]و از این‌ روی،نام رساله‌ی خویش را عکسیه حشریه‌[نام نهاد]»41."