ایمان و عمل دو نشانه ی دشمن افتتاحية

"«ایمان» بدون «عمل»، بسان درخت بی‌ثمر است، بلکه اصولا نمی‌توان آن را باور نمود، زیرا ممکن نیست که انسان چیزی را باور کند ولی عملا به آن ترتیب اثر ندهد. در بیابان تاریکی که سیاهی شب همه جا را فرا گرفته باشد انسان گام از گام برنمی‌دارد، زیرا می‌داند که چاله‌ها و گودال‌ها بلکه جانوران و درندگان در کمین اویند، و در نتیجه مدعی باور ولی بدون رفتار منسجم با آن، گزاف‌گویی است که نمی‌توان او را راست‌گو دانست. گروه دیگر را که با مسایل فکری و فلسفی و علمی سر و کار ندارند بلکه جوانان پاک دلی‌اند که به رفتار بیش از همه چیز اهمیت می‌دهند این گروه را از طریق گسترش فساد و انحلال اخلاقی از صحنه دور سازند ، در این شرایط که جامعه فاقد ایمان و رفتار صحیح است استیلای دشمن بر کشور و منابع مالی و اقتصادی آن کاملا آسان بوده، بار دیگر کشور به حالت پیش از انقلاب یا بدتر باز خواهد گشت."