صحنه: برادران مرگ (نگاهی به دو رسانه تئاتر و عکاسی به بهانه برگزاری نمایشگاه سالانه عکس تئاتر) مقالة

"چیزی نظیر همین ارتباط را من در عکس مییابم هرچه هم در زنده نمودنش بکوشیم (و این جنون زنده نمودن صرفا انکاری است اسطوره‌ای از دلهره و بیممان از مرگ) باز عکاسی گونه‌ای از تئاتر بدوی است. تئاترفقط و فقط برروی صحنه شکل میگیرد و تعاریف زیبایی‌شناسانه آن هیچگاه وارد تصاویر متحرک نمیشوند رسانه تئاتر دارای یک زبان کاملا خاص ارتباطی است که در آن آمیختن نفس تماشاگر و بازیگر یک اصل است که اتفاقا این خاص بودن زبان ارتباطی این رسانه باعث شده در طول قرنها بتواند به حیات خود ادامه دهد چراکه این رسانه دارای زبانی است که همه رسانه‌های هنری بعدی فاقد آن بودند. این رسانه حالا دیگر فاقد یک کارائی منحصر به خود است و به همین خاطر پیشرفت تکنولوژی آن را به‌طور کامل از مجموعه وسایل ارتباطی حذف کرد. کار عکاس هم چیزی شبیه به همین است حکم مرگ صادر کردن برای یک لحظه برای ثبت ابدی آن."