ملخص الجهاز:
"«پاورچین» از طنزی برخوردار بود که هم میتوانست مخاطب عام را به تماشا جلب کند و هم مخاطب خاص را؛ اما انگار این رسم دیرینة تلویزیون ماست که بعد از هر موفقیت، فرد موفق کارش را به امیدی واهی، دوباره تکرار میکند و این بار نه تنها اثری در همان حد و اندازههای قبل ارائه نمیکند، بل که لذت بارها مزه مزه کردن شیرینیهای اثر قبلی را هم از مخاطب خود میگیرد!مدیری تا پیش از ساخت نقطهچین مهارتمندانه از بند این سنت و رسم عجیب تلویزیون گریخته بود اما بالاخره او هم در دام افتاد!
اینگونه شد که مهران مدیری هم به دام رسم عجیب و دیرینة تلویزیون افتاد و اثری که امروز از او شاهدیم، همچون اثر قبلیاش قصد نقد روابط خانوادگی و ارتباطات میان افراد در محیط خانه و کارشان را دارد؛ با این تفاوت که در پاورچین، مهران مدیری تلاش بسیار میکرد تا علیرغم بیهدفی و بیبرنامگیاش آرام آرام راه را پیدا کند و مخاطب را به تماشای برنامهاش جلب کند اما در نقطهچین او تلاش چندانی نمیکند چون گمان میکند در راهی که قبلا رفته است نیازی به برنامهریزی و هدفمندی ندارد!"