ملخص الجهاز:
"موارد ذیل نموداری از اوصاف و اخلاق متناقض او است که از کتاب نفحات الانس مولانا جامی و کتاب رشحات عین الحیات مولانا فخر الدین علی صفی نقل میشود: 1-جناب مخدومی1خواجه عبد الله ادام الله تعالی بقاه فرمودند که یک روز احرام ملازمت ایشان(خواجه نظام الدین خاموش)بسته بودم،یکی از آشنایان مرا در راه پیش آمد،وی خمر خورده بود و آثار آن در وی ظاهر بود و مرا بسخن نگاه داشت چون (1)-مقصود خواجه عبد الله احرار است که پیر و مرشد جامی نیز بوده است و خواجه در هنگام تألیف کتاب نفحات الانس زنده بود،زیرا تألیف کتاب نفحات در سال 883 هجری تمام شده و خواجه عبد الله احرار در سلخ ربیع الاول 895 هجری یعنی دوازده سال بعد درگذشته است و لذا در سراسر کتاب نفحات هرجا نامی از خواجه برده است او را بدعائی که دربارهء زندگان مینمایند یاد کرده است مثل ادام الله بقائه،و ادام الله برکات وجوده و مانند اینها."