خلاصة:
در این مقاله، تلاش شده است تا تأثیر مکتب تشیع بر زنان ایرانی به اختصار توضیح
داده شود. بدین منظور، ابتدا به اجمال وضع زنان ایران پیش از رسمیت دین تشیع تصویر
گردیده و سپس تأثیرات مکتب تشیع بر زنان ایرانی به اختصار مورد بررسی قرار
گرفته اند و سعی شده است تا نقش مجالس روضه خوانی در شکل گیری شخصیت و هویت زنان
معاصر مورد بررسی قرار گیرد. برای این کار، ابتدا کارکردهای مجالس روضه برشمرده شده
و سپس با استفاده از آن، مشارکت سیاسی زنان، مثل شرکت در جنبش ها و شورش های
اجتماعی در عصر قاجار تا امروز مورد تحلیل قرار گرفته اند.
ملخص الجهاز:
بدین منظور، ابتدا به اجمال وضع زنان ایران پیش از رسمیت دین تشیع تصویر گردیده و سپس تأثیرات مکتب تشیع بر زنان ایرانی به اختصار مورد بررسی قرار گرفته اند و سعی شده است تا نقش مجالس روضه خوانی در شکل گیری شخصیت و هویت زنان معاصر مورد بررسی قرار گیرد.
برای این کار، ابتدا کارکردهای مجالس روضه برشمرده شده و سپس با استفاده از آن، مشارکت سیاسی زنان، مثل شرکت در جنبش ها و شورش های اجتماعی در عصر قاجار تا امروز مورد تحلیل قرار گرفته اند.
اما به دلیل آنکه یکی از شاخصه های اختصاصی مکتب تشیع برگزاری مراسم عزاداری بر ائمه اطهار(علیهم السلام) و مجالس روضه خوانی می باشد، در این مقاله سعی شده است با تأکید بر نقش مجالس روضه خوانی در شکل گیری شخصیت و هویت بخشی به زنان معاصر، بدان پرداخته شود.
([3]) جالب اینجاست که روشن فکران عصر ما در توجیه این وقایع تاریخی، راه به خطا رفته و سعی کرده اند با الگوهای غربی، این وقایع را توجیه کنند و همه موارد شبیه این را به یک نحو توصیف کنند و برای همه امراض نسخه های مشابه بنویسند; مثلا، خسرو معتضد و نیلوفر کسری در تحلیل حوادث مزبور، می گویند: «با پیشرفت زمان و روشن شدن اذهان مردم، مردان و زنان روشن فکر و آزاداندیش جامعه به اهمیت نقش زنان در پیشبرد فعالیت های اجتماعی و مسئولیت خطیر خود در تکوین جامعه روشنتر و زیبنده تر پی بردند.
»([1]) اینجاست که پی می بریم مجالس روضه و منابر عینا همان نقش سنتی را در عصر حاضر در انقلاب اسلامی ایران نیز ایفا کرده اند و این نیست، مگر تأثیر مکتب حسینی بر مردم ایران، بخصوص زنان.