قصه آغوش تست (غزلی بر شیوه ملامتیان) الأدب والفن

"از فریدون توللی قصهء آغوش تست! وه!که ز سوز نهفت،راز نهانم بگفت‌ سینهء پر آرزو،چهرهء بی‌آب و رنگ‌ ای همه رویت بهشت،سوز غم از دل بهشت‌ هرکه چو گل در کشید،در بغلت تنگ تنگ‌ آن سر گیسوی مست،وانهیم گر بدست‌ نافه بر مشت‌مشت،غنچه چنم‌1چنگ چنگ‌ چهره ترش کن به ناز،تا گذرد از تو باز طالب ناپخته مهر،عاشق نادیده جنگ! نوش تو و جوش تست،قصهء آغوش تست‌ باده که ریزد بجام،نغمه که خیزد ز چنگ‌ مست تو گل پیکرم،تا به فسون در برم‌ پویه کنی چون غزال،پنجه زنی چون پلنگ! تا نه بمهر امان،بسته گریز زمان‌ باده خورم با شتاب،بوسه زنم بی‌درنگ‌ خوشترم آید به کام،طعمه که گیرم مدام‌ از سر چنگال شیر،و زین کام نهنگ‌ف‌ گر بدلم آتش است،چون تو زنی،دلکش است‌ زخمهء تیغ بلا،ناوک تیر خدنگ‌ گه بنوازی به چشم،گه بگدازی،به خشم‌ ز آن نگهم لول لول،ز آن ستمم منگ منگ!"