ملخص الجهاز:
"معروف بین اصولیون این است مولا و تکلیف کننده به هر شخصی که توجه میکند به لحاظ خصوصیات شخصی که او دارد از او میخواهد که کار واجب انجام بگیرد یا کار حرام حتما انجام نگیرد - البته در مباحات و مستحبات و مکروهات هم چنین است - بر این اساس خواستهاند یک نتایجی بگیرند; مثلا گفتهاند که اگر شخص مکلف قدرت بر انجام عمل نداشته باشد، نمیتوان به او تکلیف کرد، بر طبق این حساب گفتهاند یکی از شرایط عامه تکلیف که برای همه اشخاص مکلفین شرط است قدرت میباشد که باید توان تکلیف را داشته باشد که عمل را انجام بدهد یا انجام ندهد.
حضرت امام میفرمودند: اصلا معقول نیست چنین چیزی دستور شرعی بوده باشد، حتی سهم ساداتی هم که به سید میدهیم باید با اجازه مجتهد باشد یعنی تمامش سهم امام است، لذا رای مبارک ایشان این بود که خمس کاملا سهم امام است و البته وظیفه امام معصوم و در عصر غیبت وظیفه فقیه جامع الشرایط است که فقرای سادات را رسیدگی کند، نه اینکه نصف آن چه را اخذ میکند حتما باید به سادات داده شود.
مسئله زمان و مکان امام(ره) همین جهتبود، چون فقه مستقیما با عمل مکلفین درارتباط است و روند زمان، شرایط مکانها و زمانهای مختلف بر نحوه عملکرد مردم مؤثر است; یعنی مردم امروزه ممکن است معاملاتشان با گذشتگان متفاوت باشد، داد وستدهای شان و روابطشان فرق کرده، لذا ما باید ببینیم امروزه چه نیازهایی در جامعه هست، روابط چگونه است، سپس این گونه روابط را چه روابط فردی - اجتماعی و چه روابط بین المللی باشد فقیه طبق ضوابط فقهی بررسی کند."