قطعه: جلد قرمز الأدب والفن

"به پیرمرد مهربان گفت«آن که جلدش‌ قرمزه می‌خوام»پیرمرد مهربان گفت«این که‌ جلدش رنگ گونه‌هاته؟» او مرا به خانه‌شان برد من شدم دفتر مشق‌ او. روز اول در حاشیه برگهای سفید من:از اول تا به آخر خط قرمز کشید و با همان‌ خودکار،از یک تا چهل شماره زد و آنگاه‌ بالای بالا،در وسط پیشانی هر برگ من‌ نوشت:«به نام خودا»غلط نوشت،اما چون‌ کار درستی بود نه من به او چیزی گفتم نه‌ معلمش. بعد از آن بارها به آخر رسیدم و تمام سیاه شدم اما او هر بار، مرا از اول تا به آخر پاک می‌کرد و سفید می‌کرد. من پنجه‌های کوچکش را دوست داشتم‌ که بر سینه‌ام می‌فشرد و او جلد مرا که قرمز بود. او باز تمام برگ‌های‌ مرا پاک کرده بود و این بار حتی آن‌چه را که‌ وسط پیشانی برگها نوشته بود. پنجه قشنگش را پیچاند دور قلم و روی برگ اول درست نوشت«بنام خدا»بعد انگشتش را تر کرد و برگ دوم را زد که‌ ناگهان..."