حرف های آدم منصف الأدب والفن

"می‌گویند فقط دردسر دارد و زحمت زیادی؛همیشه باید جواب‌گوی اداره‌ باشی و برای انواع«اگرها»و انواع«چراها»جواب‌های حاضر و آماده در چنته‌ داشته باشی!مگر نگفته‌اند نکن و نترس؟!مگر نگفته‌اند بار کج به منزل‌ نمی‌رسد؟من که آن همه پند و سفارش و تجربه دارم،چرا از مدیر مدرسه‌ بودن بترسم؟ترس از چه؟هفده سال سابقهء کار دارم. حالا می‌خواهم چه کنم و باید چه کنم و چه کارها که می‌توانم انجام بدهم، می‌ماند به گردن خودم!اداره می‌زند توی ذوقم یا مرا تشویق می‌کند؟اداره، سنگ می‌اندازد جلو پایم یا مانع را از سر راه دور می‌کند؟خانواده‌ها به من‌ کمک می‌کنند یا مدام نق می‌زنند و از کار من و مدرسه،انواع ایرادها می‌گیرند؟من با شوق و ذوق مدیر شده‌ام. انواع شکایت‌ها هم رفته بود؛اما دست‌ها بسته!به دلیل‌های گوناگون!انواع سفارش‌ها!هرکس برای روکم‌ کردن،«برگه‌ای»پنهان داشت!فقط بچه‌های مردم می‌سوختند و می‌ساختند و دختران مدرسهء راهنمایی به حال خودشان،رها!مدرسه به دلیل نمونه‌ بودنش،پول و امکانات هم داشت اما هرازگاهی وسیله‌ای در مدرسه‌ گم‌وگور می‌شد و بعد از مدتی،نوع جرم از یاد می‌رفت!رو کردن یک‌ «برگه»دست همه را بسته بود!من،با تجربه‌ای که از آن مدرسهء نمونه‌مردمی‌ دخترانه دارم،حالا مدیر مدرسه شده‌ام."