هزار و سیصد سال بعد (4) مقالة

تا اینموقع مسلمین دستهء واحد و متحدی را تشکیل نمیدادند بلکه با سایر اعضاء جامعه مانند یهودیها و مسیحیها در تماس‌ بودند ولی اکنون دیگر اوضاع جامعه اقتضا داشت که مسلمین‌ از لحاظ اجتماعی بیک وحدت دینی سوق داده شوند و از همین‌ لحاظ پیشوای بزرگ اسلام همه را بزندگی جدیدی که ساده‌ و درعین‌حال کامل بود هدایت فرمود و برای آنان از لحاظ اجتماعی و اخلاقی قوانینی وضع کرد و بین آنها علائق و روابط جدیدی برقرار نمود و دستورهای گرانبهائی روی همین منظور بمسلمین تبلیغ میفرمود. محمد(ص)در سخنان خود طرز زندگی و دست برداشتن‌ از تمام راحتی‌های آنرا توصیه نمینمود و درعین‌حال،تسلیم‌ شدن بهواهای نفسانی و افراط در علائق دنیوی را اجازه نمیداد بلکه عملا بطور ساده راه معتدل و متوسطی را برای آنها مجسم و تشریح نمود که بتمام طبقات اجتماع اجازه زندگانی‌ سعادتمندی را میداد.