بالاترین دستور سیاست و جهانداری یا فرمان مبارک مولی الموالی (متن فرمان مبارک) (24) المتفرقات

"و قد سئلت رسول‌ الله صلی الله علیه و اله حین وجهنی الی الیمن کیف اصلی بهم‌ فقال:صلی بهم کصلواة ضعفهم و کن بالمومنین رحیما و اما بعد هذا فلا تطولن احتجابک عن عتیک فان احتجابک الولاة عن‌ الرعیة شعبة من الضیق و قلة علم بالامور و الاحتجاب منهم یقطع‌ عنهم علم ما احتجبوا دونه فیصغر عندهم الکبیر و یعظم لصغیر و یقبح الحسن و یحسن القبیح و یشاب الحق بالباطل و انما الوالی بشر لا یعرف ما تواری عنه الناس به من الامور و لیست‌ علی الحن سمات یعرف بها ضروب الصدق من الکذب از لحاظ همایونی بگذرد پارسی سره ای کشوردار!چون بنماز ایستی هر دم را از بلندی‌ آن تنک نیاری. و زشتی و زیبائی و نیکی و بدی و شایسته و ناشایسته‌ بهم برابر میشود و کشوردار نیز مانند مردم دیگر است و دانائی بکارهای درونی ندارد،هرچه را از او دور ساختند وی‌ بی‌آگاه است و نشانه‌ای نیست که شایسته برای او شناخته‌ شود و راستی از دروغ آشکارا گردد."