آقای گوهرافشان (موفقها و ناموفقها) الأدب والفن

"خوش کلام بود و صراحت لهجه داشت. هر نوع نخود ناپز را توی دیگ کلاس به‌ تدریج نرم می‌کرد و می‌پخت. سیر و سفر را دوست‌ داشت و زنده در حال و هوای کاشان و یزد و کرمان و شیراز سالهای‌ دور بود. مقدمهء شیرین و ملیح و طنزآلودی را عنوان می‌کرد و بعد، شروع کار و شروع درس بود. ناصر خسرو،صائب،حافظ و بابا طاهر را لابه‌لای کلام و گفتار می‌کرد تا با مزه و نیک‌مزه شود. عصارهء تجربه‌ها را در یک جمله خلاصه،و دوباره تکرار می‌کرد،به این خاطر بود که من و علی باهم توافق کردیم که اسم او را بگذاریم آقای«گوهر افشان»،عصارهء تجربه‌ها را«گوهر»می‌کرد و به«دل»ما می‌سپرد. دلهای صیقل‌پذیر،هدیه را تاج سر می‌کردند و آقای گوهر افشان،آن‌ معلم آزاده و فرزانه،سرافراز بر چکاد بود. علی شوخ‌طبع بود و گاهی مزه می‌انداخت و نمک‌پرانی و خنده افشانی می‌کرد. اما هرگز حاضر نبود آقای گوهر افشان را بگذارد توی سفره."