در شکوفه زار ولایت رضوی (نثر ادبی) (تقدیم به ساحت مبارک حضرت رضا (ع)) الأدب والفن

"در بی‌کرانه‌های آسمان، جمال و جلال خداوندی به جلوه نشسته و سیمرغی صفیرکشان به سوی قله‌های قرب الهی‌ در پرواز است. خورشید به بام‌ آسمان رسیده و نورافشانی می‌کند و به ناگاه‌ غریوی از همرهان برمی‌خیزد و همه یک صدا بر رسول نور و نماز صلوات می‌فرستند و گنبدی‌ نمایان می‌شود که در حال صعود به سمت‌ «سدرة المنتهی»است و درخشان‌ترین‌ درفش پیروزی بر بلندای آن روییده است. این کسانی که در اطراف ضریح تواند، از تو چه می‌جویند؟این کودکی که از شانه‌های‌ اعتماد بالا می‌رود و آیات اعتقاد را می‌بوسد، در تو چه یافته است؟آن مستوره‌ای که از روستای غریبستان می‌آید و اشک چشمانش‌ را نذر تو کرده،از تو چه دیده است؟اینجا فصل‌ ریزش برگ،برگ گناهان آدمی است و زیارت‌ نامه‌ات از حنجرهء استغاثه تلاوت می‌شود. خورشید همچنان بر خراسانی‌ترین گنبد خدا نور می‌افشاند و گلدسته‌ها به سوی‌ سماوات در حال صعودند و کبوتران از آسمان‌ فرود می‌آیند و به حضور گندم می‌رسند."