درباره زندگی و داستانهای نورمن میلر: داستان گوی شکست های ارتش کشتار مقالة

"فعله‌گری ادبیات سدهء بیستم مسیحی ایالات متحدهء آمریکا،دو نویسندهء بی‌مانند را در دامان‌ خود پرورده است که با دیگر نویسندگان‌ آن سدهء آمریکا مرزبندی‌های ویژه‌ای‌ داشتند و این مرزبندی‌ها را،تا واپسین دم‌ و بازدم‌های زندگی هنری خویش،درهم‌ نشکستند؛این دو نویسندهء بی‌مانند هاوارد فاست و نورمن میلر هستند؛رفتگانی که‌ واژگان داستان‌گوی آنان،همچنان ماندگار و خواندنی و پیام‌بخشند و فاست و میلر هریک به‌گونه‌هایی،ساختار داستان‌ها و نیز معماری شکوهمند ادبی خویش را،با پیروی از حماسه‌پردازان رمان کلاسیک، با پیروی از ماندگارانی چون چارلز دیکنز، امیل زولا و بیش از لونیکا یویچ تولستوی‌ پدید می‌آورند. "کناره‌های باربری‌"[1952]،"بوستان‌ آهو"[1955]،"رؤیای آمریکایی‌"،"چرا در ویتنام هستیم؟"،"ارتش شب‌"،[1968]،" داستان‌های کوتاه‌"،"تبلیغات برای خودم‌"،" کاکا سیاه سفید"،"مرگ بانوان و مصیبت‌های‌ دیگر"،"آدم‌خواران و مسیحیان‌"و ده‌ها نوشتار دیگر،کارنامهء داستان‌پردازی و هنر نویسندگی نورمن میلر نام و نشان‌آفرین را در کنار نویسندگان والای جهان جای داده‌ است تا جهانیان هنگام شنیدن واژهء آمریکا،از مردمی هم یاد کنند که خواهان کشتارهای‌ ارتش دلارخوار دولتشان در ژاپن،کره،ویتنام، السالوادور،سومالی،افغانستان و عراق نبوده‌اند و نیستند."