"شاعران فارسی زبان برای جلوگیری از اطالهء کلام و نیز به منظور نشان دادن توانایی خویش در سخنوری، متل‌ها و کنایه‌ها را از زبان مردم گرفته و آنها را با استادی و چیره‌دستی تراش داده و به زیبایی در قالب شعر نشانده‌اند،آن چنان که برخی از این ابیات،خود مثل گشته‌اند.
حسین خدیش(ایرج)مؤلف این اثر،با توجه به اهمیت مثل‌ها و کنایات در فرهنگ مردم هرسرزمین و نیز رابطه درونی و بسیار عمیق این قبیل اصطلاحات در بین مردم سرزمین‌های گوناگون،اشعاری را که از آغاز ادب فارسی تاکنون با بهره‌گیری از این جملات و اصطلاحات سروده شده‌اند،استخراج نموده است.
وی به این منظور در طی هفت سال،482 دیوان شعر فارسی را بررسی و یادداشت‌برداری نموده است.
در فهرست اول مثل‌ها و کنایات و در فهرست دوم نام شاعران و آثارشان به ترتیب حروف الفبا آمده است."
(
, 
, 
)
