فینه - مجلة وحید مقدمة ومراجعة

"اما این رسم در کشورهای عربی خاورمیانه‌ و در مصر همچنان برقرار بود و آن را کلاه ملی می‌دانستند و کارمندان دولت و طبقات مختلف‌ مردم در محافل و مراسم عمومی و رسمی آن را بسر می‌گذاشتند و این سرپوش بقدری اهمیت‌ داشت که مردم اشخاص سر برهنه و بدون فینه را مسخره و سرزنش می‌کردند. پس از جنگ‌ جهانی اول که نفوذ اعراب در خاورمیانه توسعه یافت این سرپوش همچون رمزی از مبارزه‌ آرام با غربی‌ها و یک شعار ملی شناخته می‌شد و ترک آن را بخصوص در محافل سیاسی و رسمی‌ یک قسم جرم و اهانت ملی می‌پنداشتند برای نمونه اینک پیش آمدی که در یکی از مجالس رسمی‌ در ترکیه روی داد ذکر میشود: در یکی از میهمانی‌های رسمی در استانبول که آتاتورک نیز حضور داشت سفیر وقت‌ مصر با لباس رسمی و طربوش حاضر شده بود. در قاهره و بیروت تا چند سال پیش صدها محل برای تنظیف و قالب کردن طربوش‌ وجود داشت و سالیانه مقادیر زیادی فینه ساخت اروپا بخصوص چکسلواکی به کشورهای خاورمیانه‌ و شمال افریقا وارد و مصرف می‌شد."