ملخص الجهاز:
"نخستین مورد کنجکاوی من اینست که بدانم آیا این فیلمها و سایر برنامههایی که در فرانسه تهیه دیده میشوند لازم است توسط مردان و زنان فرانسوی تبار خلق شده باشند؟به راستی بر سر شرافت ملی و تمامیت این فرهنگ کهن اروپا چه خواهد آمد اگر برای مقابله با این سدهای محافظ و بهرهبردن از محدودیتهای اجباری،این یانکیهای کاپیتالیست بیفرهنگ به تهیهی برنامههای بیارزش خود در خاک فرانسه دست زنند و چند نفر بومی را نیز جزو دستیارهای پوشالی خود معرفی کنند و فیلمها و برنامههای میان مایه و ماتریالیست ضد فرهنگ به شیوهی آمریکایی بسازند؟آیا لازم میشود معیارهای بسیار دقیق در مورد نسل سوم،چهارم و یا پنجم اتباع فرانسوی پیاده کرد تا مطمئن شد فیلمنامهنویسان،متخصصین امور فنی،هنرپیشگان، کارگردانان و تهیهکنندگان هر پدیدهی هنری از تبار فرانسویاند؟ مورد دومی که کنجکاوم میکند اینست که بفهمم چه کسی بار این مسئولیت دشوار را پذیرا میشود که تعیین کند چه چیزی به راستی فرانسوی است یا حرامزاده و یا بدلی در میان این پدیدههای فرهنگی که بقای معنوی ملت به آنها بستگی دارد؟شخص وزیر فرهنگ؟ فرهنگستانی شامل هنرمندان،نویسندگان،دانشمندان و تجار که نمایندگان اصیل جوهر معنوی فرانسویها باشند؟ نسبت به وظیفهی این موجودات«تبارشناس»احساس حسادت نمیکنم.
زمانیکه این تهیهکنندگانی که تشنهی سوبسید و حمایت میباشند از وطنپرستی سخن نمیرانند به استدلال پر احساس و اخلاقی جنگ فیل و موش متوسل میشوند:آنها چگونه میتوانند از موضع ضعف و بدون داشتن بودجه با غولهای هالیوود نبرد کنند که مدارهای توزیع و برنامههایشان به روی هر آنچه آمریکایی نیست بسته است؟جواب اینست که آنها نیز میتوانند با همکاری با تهیهکنندگان ایتالیایی،آلمانی،اسپانیایی و غیره چنین امکاناتی را برای خود دست و پا کنند و فیلمهای اروپایی را به آن دیار برسانند به عبارت دیگر آنها باید دقیقا به همان کاری دست بزنند که ارفرانس و لوفتهانزا برای رقابت در بازار بینالمللی میکنند."