شعر ایران: برای عاشقان الأدب والفن

"(تصویرتصویر) 1 من ژنده قبای عاشقانم‌ خاک کف پای عاشقانم‌ خواهی اگر عاشقان ببینی‌ من چهره نمای عاشقانم‌ گر حالت عاشقان ندانی‌ من حال و هوای عاشقانم‌ خود گرچه شدم ز عشق بیمار درمان و دوای عاشقانم‌ در ظلمت این شبان بی‌ماه‌ خورشید سمای عاشقانم‌ در یوزه ز من کنند در عشق‌ خود گرچه گدای عاشقانم‌ چون سالک راه کعبهء عشق‌ من قبله‌نمای عاشقانم‌ مجنون الف کتاب عشق است‌ من نیز چو یای عاشقانم‌ من عابد عشقم و رفیقان‌ گویند خدای عاشقانم‌ در معبد عشق هر شبانروز مشغول دعای عاشقانم‌ شعرم همه پر نوای عشق است‌ عود و دف و نای عاشقانم‌ ای کاش که قدر من بدانند من نغمه‌سرای عاشقانم‌ می‌میرم،اگر نباشدی عشق‌ من زنده برای عاشقانم‌ درویشی من مبین."