ملخص الجهاز:
"همینسان،مکتب مشاء شارحان ارسطو در اواخر دوران باستان یا در عهد اسلامی که به دست فارابی و ابن سینا بازسازی شد نیز به این معضل اساسی در خصوص مبنای معرفتشناختی علم بیواسطهء اثباتناپذیر چندان توجهی نکردند و ترجیح دادند بیشتر به بحث هماهنگی میان عقل و وحی بپردازند.
این شیوهء شناخت،عبارت است نوعی مناسبت بیواسطه بین مدرک(خودآگاه)و مدرک که در نتیجهء آن معرفت ذات حاصل میشود.
خلاصه، مشائیان واقعیت موجود را در سطح تمایز دوتایی مطالعه میکردند و تعاریفشان در مقام سنگبنای علم قیاسی،همه به شکل گزارههای حملی،و در واقع نوعی همانگویی بود که راه به معرفت ذات نمیبرد.
اصطلاح عقل فعال را در واقع خود ارسطو به عنوان نوعی تفکر مستقل یا«نوس» (nous) وضع کرد(نفس 3،5، 034 (a اما اسکندر افرودیسی شارح آثار او این اصطلاح را به صورت nous poietikos به کار برد."