ملخص الجهاز:
"عنوان اثر پر آوازه شهاب الدین سهروردی،حکمة الاشراق و از سوی دیگر شیخ الرئیس ابن سینا طرحی برای نگارش«حکمت مشرقیه»در سر داشت و هرچند، همانطور که خواهیم گفت،امروزه چیز زیادی از نوشتههای ابن سینا در این خصوص در اختیار ما نیست،ولی همین نشان میدهد که چنین مفهومی در اندیشه وی حضور داشته است.
هانری کرین،سهروردیشناس بزرگ معاصر،در اثر ارجمندش با عنوان ابن سینا و تمثیل عرفانی،این پرسش را مورد بحث قرار میدهد و میتوان گفت در آن اثر عمده هم خویش را مصروف نشان دادن پیوند میان حکمت مشرقی اب سینا و حکمت اشراقی سهروردی داشته است.
اگر بتوان با نتیجه تحقیقات و تأملات امثال هانری کربن در این خصوص موافقت کرد،میتوان گفت در آن صورت تمایز و تقابل میان حکمت مشائی(به خصوص در مکتب ابن سینا)و حکمت اشراقی،امری چندان واقعی نیست بلکه نه تنها میان این دو تقابل و تعارضی موجود نیست،بلکه میان آنها وحدتی دیده میشود.
دیگر نحوه وجود نفس،همان وجود جزئی آن در عالم طبیعت است که به به کینونت نفسی نفس تعبیر میکند4بنابراین،میتوان به این معنا با نظریه قدم نفس موافقت کرد و گویی سخن ابن سینا نیز ناظر به همین معناست،آنجا که در«قصیده عینیه»معروف،خویش سروده است: هبطت الیک من المحل الارفع ورقاء ذات تعزز و تمنع محجوبهء عن کل مقلة عارف و هی التی سفرت و لم تبترقع یعنی«روح آدمی چونان کبوتری از اوج بلند ملکوت به جسم خاکی هبوط کرده است و درحالیکه روی آن گشوده است و پردهای ندارد،از دیده هر عارفی پوشیده است."