سرمقاله: چراغ آگاهی را روشن کن افتتاحية

"بچه‌ها!من هر لحظه چیزهایی تازه از این جهان درک‌ می‌کنم و مساحت معنوی‌ام پر از گویش و لبخند می‌شود و عشق،انرژی‌ آگاهی به هستی من است و کودکی را عشق است چرا که رویاهایم مثل‌ زنبق‌ها شادی می‌کنند،بیدار شو،بیدار،با تو هستم،سنجاقک‌ها برای تو بازی درآورده‌اند. دانش محض نمی‌تواند تو را بیدار کند و تو باید از تجربه و لمس‌ واقعیت به بیداری برسی و بیداری برای تو مسئولیت دارد و هزار گوشه‌ و ظرافت دارد،آنکه بیدار می‌شود هم آگاه به هستی عقل می‌شود هم به‌ هستی دل،گاهی مطابق نغمه‌های سازهای اندیشه هستی و گاهی رقاصه‌ تفریحات دلی. جهان واقعیت یعنی یکی شدن با رودها و کوه‌ها، با صدای پرندگان،بوی گل‌ها و صدای پای باران و آنگاه تو به خلسه‌ و نشئه می‌رسی و این شکلی از مدیتیشن است و بدون کلمه به درک‌ هستی می‌پردازی و آنکه بدون واژه‌ها و مفهوم به آگاهی برسد واقعیت‌ هستی را درک واقعی کرده است."