سرمقاله - مجلة رشد آموزش قرآن افتتاحية

"او من کان میتا فاحییناه و جعلنا له نورا یمشی به فی الناس [انعام221/]:آیا آن‌کس که مرده بود،را زنده‌اش ساختیم و برای او نوری پدید آوردیم تا در پرتو آن،در میان مردم راه برود؟قرآن کریم دعوتی عمومی از مؤمنان به عمل می‌آورد؛دعوتی‌ از سوی خدای رحمان و حاکم پیامبران؛ةعوتی حیات‌بخش و نورآفرین؛ةعوتی که ما همگان مخاطب آن هستیم؛دعوت‌ به قرآن الهی و به پیامبر و عترت او. آیا انسان‌ها هم در بعد نورانی خویش مانند طبیعت،موت و حیات دارند؟البته قلب آدمیان چنین است؛هرچند با تعابیری مشابه موت و حیات از آن یاد شده،چنان‌که از پیامبر اکرم(ص)نقل شده است: دل‌های آدمیان را زنگار می‌گیرد زنگاری هم‌چون زنگار مس پس دل‌های خویش را با دو چیز جلا بخشید با استغفار و تلاوت قرآن‌[بحار الانوار،ج 37] آری قرآن همان کتابی است که رفتن به سوی آن اجابت دعوت خدا و رسول است و هرکس به سوی قرآن و عترت‌ دعوت کند،همان راه را رفته است."