ملخص الجهاز:
"به همان صورت که جریانهای مهم اندیشهء سیاسی عرب در جهان مدرن به موضوع آزادی پرداختند و به مبدأ محلی و اروپایی آن بیتوجه ماندند و باعث شدند که سویهء اعتباری آن در بسیاری گفتارهای متناقض تقویت گردد5به همان صورت نیز گفتار عربی معاصر پیرامون دموکراسی به این سمت میل میکند که اظهارات دموکراتیک را عمدتا از جنبهء اعتباری آن درنظر بگیرد.
به باور این افراد، ویژگی این برنامه در آن است که علیرغم اینکه مروج نوعی کثرتگرایی سیاسی است از آنجاکه این کثرتگرایی را بر برابری صوری استوار میکند،نابرابریهای اقتصادی و اجتماعی را نادیده میگیرد گفتار دموکراتیک در جهان عرب معاصر کمتر به منزلهء محل توافق همگانهء سیاسی بلکه به عنوان زبانی برای مخالفت به کار گرفته میشود.
از این منظر،دموکراسی به منزلهء روندی تدریجی که به پیشرفت بدنهء سیاسی بستگی دارد درنظر گرفته میشود و بر امکانات فزایندهء تغییر ماهوی این بدنه و در نتیجه گفتار دولتی دربارهء دموکراسی به نوعی رهبری تکنوکراتیک و قانونگرایانه تعبیر میشود و به نظر نمیرسد که به اندازهء کافی بر مجموعهء گفتارهای دموکراتیک موجود در جهان عرب تأثیر نگذاشته باشد و بههمین جهت نیز با شک به آن نگاه میشود و به خاطر کمبودهایش مورد انتقاد قرار میگیرد.
به این صورت است که نقد دموکراتیک در جهان امروزی عرب با گفتن اینکه دموکراسی خواستهء دولت است و فقط به منزلهء ابزاری برای پرهیز از مشکلات اقتصادی سیاسی به کار گرفته شده و صرفا کوششی است موقتی برای حل بحرانهای اجتماعی از بالا،با سؤظن نسبت به کثرتگرایی پبوند میخورد."