ملخص الجهاز:
"در مقالهای با عنوان صریح«پس بگویید در این مملکت آدم نیست»،آیت الله مکارم شیرازی به کسانی که اسلامیت را مبنای حذف افراد قرار میدادند یادآور شد که از دید اسلام«هیچ انسانی در دنیا بیعیب و نقص نیست(مگر پیمبران و معصومان)و هر کسی در کنار گلهای صفات برجستهاش خارهایی هم دارد»و به آنهایی که این«پاکسازیها را شرط لازم پیشبرد انقلاب»میدانستند متذکر شد که«بر اثر همین موضوعات-و موضوعات دیگر-در میان صفوف انقلابیون شکافهای هولناکی به وجود آمده است و هر دستهای دستهء دیگر را نفی میکند،حتی در یک شهر،مسلمانان انقلابی به چندین گروه شدهاند و هرکدام گله دارد که او را نیز غیر انقلابی و یا حتی خائن به انقلاب معرفی مینمایند»؛و دست آخر چشمانداز اوضاعی را که این نوع رفتار پیش خواهد آورد یادآور شده و اظهار داشت:«با این وضع که ما پیش گرفتهایم عملا ثابت میکنیم که این مملکت آدم برای اداره کردن دستگاههایش ندارد و چون چنین محکوم به فنا هستیم باید بمیریم و یا تنها راه برای زنده ماندن بازگشت به زیر چتر بیگانگان است»61 اما به نظر میرسد که شورای انقلاب سودای دیگری در سر داشت.
بیجهت نبود اگر رئیس مجلس وقت که در جمع معاونین سیاسی استانداران کشور حاضر شده بود تا آنان را نصیحت کند که«اختلاف سلیقهها نباید باعث صرف نظر کردن از دیگران بشود»از این سخن به میان آورد که چرا بعد از آنکه دیگر جز کسانی که«تعهد»شان به اثبات رسیده است،هیچ رقیب دیگری در صحنه نمانده هنوز هم عدهای کنار گذاشته میشوند،با تعجب گفت:«الان بسیاری از برادران هستند که با هم در زندانها بودیم و در مبارزه با لیبرالها و کمونیستها و منافقین با هم کار میکردیم و آنها را بیرون کردیم و خط امام و حزب الله را حاکم کردیم،حالا که به این نقطه رسیدیم نباید اینطور باشد»05."