خلاصة:
محیط شناسان تردید دارند که جوامع انسانی از بحرانهایی چون کاهش تعادل حیاتی در سایهء افزایش جمعیت و نابودی منابع و محیط زیست جان سالم به در برند.اما نکتهء تأمل برانگیز،سکوت معنی دار بسیاری از انسانها است در برابر دست اندازی و تجاوز به طبیعت و محیط زیست که متعلق به خود جامعه شان است؛ سکوتی که راه را بر تخیب بیشتر آنها میگشاید.در این نوشتار،چشم اندازی از برخورد رویکردهای اقتصادی رایج-که در بیشتر موارد با تخریب و آلودگی محیط زیست همراه است-با اندیشههای حفاظتی و بهبود محیط زیست به دست داده میشود.تا هنگامی که بار سنگین آلودگیهای اقتصادی و حاکمیت اندیشههای غیر زیست محیطی بر توسعه تحمیل شود،امکان تحول یا بهتر بگوییم«بازگشت به طبیعت»فراهم نخواهد آمد.از این رو چرخش نگرشها به سوی توسعهء پایدار،چارهای بنیادین به شمار میرود.مفهوم تحولی،خودگردان و جامع توسعهء پایدار زیست محیطی تنها بر پایهء یک نظم اقتصادی شکل نگرفته بلکه از نظم زیست محیطی،اکولوژیک و کارآمد نیز مایه میگیرد.
ملخص الجهاز:
"آلایندهها در محیط زیست میانجامد(مانند تولید اکسید نیترو (NOX) و دی اکسید گوگرد یا سولفورو (SO2) که در فرایند تولید برق از راه نیروگاهها میتواند به گیاهان و میوهها و نیز دستگاههای تنفسی جانوران و انسانها آسیب زند)؛ در حالی که شخص یا واحد آلوده کننده برای ایجاد آلودگیها و به مخاطره انداختن زندگی دیگران و محیط زیست تاوانی نمیپردازد و هزینههای رویارویی با آلودگیها جدول شمارهء1-هزینههای اجتماعی و اقتصادی آلاینده ها (به تصویر صفحه مراجعه شود) *در اقتصاد استوار بر اقتدار بخش خصوصی،نوع نگرش به منابع طبیعی و محیطی به میزان آزادی بهره برداری از هر سه عامل فعالیت اقتصادی یعنی نیروی انسانی، زمین یا طبیعت و سرمایه بستگی دارد.
(بلاک و تیلور،5002)بنا به دلایل زیر این باور وجود دارد که افزایش سطح آلودگیهای زیست محیطی برآمده از فعالیتهای اقتصادی بر رشد و افزایش نرخ اشتغال اثر منفی میگذارد: 1)محیط زیست با کیفیت بهتر موجب جذب نیروی انسانی ماهر ولی ارزان میشود و کارخانهها و کارگاهها در نواحی پاکیزهتر و سالمتر دسترسی آسانتری به این نیروها خواهند داشت،هرچند سطح دستمزدها در نقاط گوناگون متفاوت است؛برای نمونه،کارگر ساده ای که در نپال کار میکند دستمزد یکسانی با کارگر در دامنهها و کوهپایههای آلپ ندارد؛ 2)اگر هوای پاک تر و آب پاکیزه و گوارا به کاهش بیماریها و افزایش کارایی و توان تولید بینجامد،هزینههای تولید در نواحی دارای کیفیت زیست محیطی بهتر،کاهش خواهد یافت؛ 3)مجریان و صاحبان صنایع و کارگاهها ترجیح میدهند در نواحی دارای بار آلودگی کمتر زندگی و کار کنند."