سرمقاله: اصلا ترجمه ی شعر به چه دردی می خورد افتتاحية

"سرمقاله:اصلا ترجمه‌ی شعر به چه دردی می‌خورد؟ احمد پوری ترجمه‌ی شعر یعنی یک دریچه که از آن به ازدحام شعر جهان بنگریم. ترجمه‌ی شعر یعنی ارضای یک کنجکاوی مزمن که ببینیم آیا آسمان شعر دیگران چه رنگ است و خلاصه این که ترجمه‌ی شعر یعنی سهیم شدن در تجربه‌های شعری شاعران جهان. اما این که اگر به این پدیده به اعتبار زنده‌یاد فردینان دو سوسور به صورت‌"در زمانی‌"1در جهان و کشورمان‌ بنگریم چه منظری پیش رو خواهیم داشت بحثی است لازم و راه‌گشا. و باز هم به قول همان مرحوم آگر آن را"هم زمان‌"2بررسی کنیم و بگوییم در حال‌ حاضر این پدیده چه در جهان و چه ایران چه ایستگاهی دارد،چراغی دیگر در این ظلمات برافروخته‌ایم. آخر سرآن‌که اگر در لطافت این گفته خلاف نباشد که‌"از شعر گریزی‌ نیست‌"،باید پذیرفت که از ترجمه‌ی آن هم نمی‌توان گریخت چرا که‌ ترجمه‌ی شعر یعنی لباس زبان خود را بر قامت شعر دیگران دوختن."