یک دریچه آسمان الأدب والفن

"نمی‌رویم ای عزیز دیگر بهار فرصت کوچیدن من است‌ آری رسیده‌ام که شب چیدن من است‌ غمگین من بخند شکفتن سزای توست‌ زیبا همین شکوفهء لبخندهای توست‌ دیگر حدیث شیشه و سنگم نگفتنی است‌ آری دلم شبیه دل تو شکستنی است‌ حرف از شکستن است،شکستن شبیه تو این‌جا شکست شیشسه و آهن شبیه تو باری شکست حرمت کنعانمان شکست‌ یوسف کجاست؟کلبهء احزانمان شکست‌ شب بود و دستها که سرنیزه می‌شدند سرنیزهء که بود که در جانمان شکست‌ شب می‌وزید و نایی طوفان به ضجه گفت‌ رعناترین صنوبر بستانمان شکست‌ دیگر پری برای پریدن نمانده است‌ پال و پر پرندهء ایمانمان شکست‌ حتی به گریه نیز دلی مهربان نشد آخر غرور اشک غریبانه‌مان شکست‌ اینجا خرابه است و دل من خراب‌تر دیگرچه ماندنی ز نماندن صواب‌تر اینجا اگر تو نمانی که ماندنی است‌ غمگین من که مرثیه‌ات هم نخواندنی است‌ غمگین کوچکم..."