نیکلای کوپرنیک مقدمة ومراجعة

موفقیت‌ کوپرنیک بیش از همه در این است که خود را از این مرز بیرون آورد و به مفروضات جدیدی‌ که در طبیعت بود توجه کرد. برای سیاره‌های به اصطلاح بالا(مریخ، مشتری،و زحل)زمان گردش در اپی‌سیکل اول‌ مساوی یک سال است،این رابطه‌ها از قدیم معلوم‌ بوده است،ولی قبل از کوپرنیک نه کسی آنها را بررسی و روشن کرده بود و نه مورد استفاده قرار داد بود. اهمیت فلسفی نظریهء دستگاه شمسی در این‌ است که کوپرنیک زمین را از وضع استثنایی که‌ برای آن قائل بودند خارج کرد و آن را در ردیف‌ سایر سیاره‌ها قرار داد. تلاش کوپرنیک قبل از همه متوجه این امر بود که اثر او برای حل همهء مسائل نجومی دارای همان‌ استحکام«ساختمان بزرگ ریاضی... این کیفیت و همراه با آن دقتی که در مشاهدات‌ کوپرنیک بود روشن می‌کند که چرا آنچه کوپرنیک‌ به دست آورد خیلی دقیق نبود،اگرچه نسبت به‌ نتیجه گیریهای همهء اسلاف خود به‌طور اساسی دقت‌ را بالا برده بود. کوپرنیک نظریه‌های خود را در مورد مرکزیت‌ خورشید پنهان نمی‌کرد و ظاهرا از سال 1512 به‌ بعد شروع به پخش نظریهء خود کرد(دو نمونه از این نسخه‌های خطی یکی در وین در سال 1878 و دیگری در استکهلم در سال 1881 پیدا شده‌ است،که عنوان آنها چنین است:«نیکلای کوپرنیک، دربارهء فرضیه‌های مربوط به حرکتهای آسمانی، تفسیری کوتاه»). رتیک قریب دو سال در فروم بورک ماند و دستنویس‌ رسالهء کوپرنیک را مورد مطالعه قرار داد و آن را تقریبا برای چاپ و انتشار آماده کرد.