خلاصة:
این مقاله از دو قسمت تشکیل شده است،در قسمت نخست به چگونگی تعیین جایگاه بهینه دولت پرداخته می‌شود،بوکانان معتقد است که اگر به معیار بهینه پارتو وفادار بمانیم و در دام جمع‌گرائی نیافتیم تنها معیار جایگاه بهینه دولت اتفاق آراء در مورد وظائف دولت است،اقتصاددانان سخت کیش(ارتدکس)با طرح وظائف کلیشه‌ای برای دولت از سنت فردگرایی روشی و فلسفی عدول کرده‌اند.از نظر بوکانان قاعده اتفاق آراء تنها ضامن بهینه بودن«نوع»وظائف دولت است،و«مقدار»بهینه هریک از وظائف دولت به ساختار تصمیم‌گیری اجرائی بستگی دارد.در قسمت دوم نشان خواهیم داد که ساختار رایج تصمیم‌گیری چگونه به گسترش بیش از اندازهء بخش عمومی و اتلاف منابع می‌انجامد و برای بهینه نمودن میزان فعالیت‌های بخش عمومی باید تدابیری در سطح فرآیند تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری اندیشید.
ملخص الجهاز:
"در این حالت هزینه،تصمیم‌گیری یا هزینه دستیابی به توافق جمعی مطرح می‌شود،زیرا برخلاف بازار که افراد به‌طور فردی تصمیم می‌گیرند،در اینجا باید تصمیم واحد گرفته شود و رسیدن به این تصمیم متضمن هزینه است،از یک طرف برای اتخاذ این تصمیم مشترک،افراد باید با یکدیگر مذاکره نمایند و پس از جرح و بحث می‌توانند به تصمیم مشترک دست یابن و از طرف دیگر هیچ تصمیم‌گیری جمعی نمی‌تواند مطابق با تمام علائق همه افراد باشد و بنابراین برخی از افراد از تصمیم جمعی متضرر می‌شوند و منطقی خواهد بود که هر فرد سعی کند که تصمیم‌گیری را به جهتی سوق دهد که متحمل کمترین هزینه گردد،برای تحقق این هدف انرژی و منابع مادی افراد صرف تغییر تصمیم‌گیری می‌گردد به عبارت دیگر فرآیند چانه‌زنی که متضمن هزینه است واقع می‌شود: «فرد سعی خواهد کرد تصمیم‌گیری را به نفع خود تغییر دهد و سهم بیشتری از نتایج تصمیم‌گیری را به خود اختصاص دهد هرچند سرمایه‌گذاری فرد در این امر منطقی است اما از نظر اجتماع این سرمایه‌گذاری صرفا اتلاف منابع و هزینه است زیرا این سرمایه‌گذاری تنها سهم فرد را تغییر می‌دهد و هیچگونه جنبه تولیدی ندارد.
نتیجه این بحث را با مرحله قانون‌گذاری مقایسه کنید،در آن مرحله فرد با توجه به هزینه نسبی سازماندهی دولتی و بازار،جایگاه دولت و وظایفی را که برعهده دولت گذاشته می‌شد و بهینه و مطلوب بود تعیین می‌کرد اما در مرحله اجراء،وظایف دولت بیش از حد مطلوب گسترش می‌یابد،«زیرا هرچند افراد براساس قاعده برابری منافع و هزینه‌های خصوصی عمل می‌کنند،اما هزینه برخی از افراد بر دوش سایرین حمل خواهد شد و بنابراین تصمیم‌گیری عقلایی فردی،به نتایج غیرعقلایی منتهی می‌گردد."
(
, 
, 
)
