ملخص الجهاز:
"(کتاب برگزیدهی بیست و چهارمین دورهی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران)» و همکاری در تألیف و ویرایش«فرهنگ بزرگ سخن»نیز از دیگر فعالیتهای من در این دوران بوده است.
ویرایش متون ترجمه شده جدیترین کار ویراستاری است که در ایران انجام میشود و باید خط به خط با اصل تطبیق داده شود و اگر اشتباهی بود اصلاح کند.
با وجود همهی اینها بیشتر کار شما ترجمه بوده یا ویراستاری؟چرا؟ در زمینهی علوم و فنون کار ترجمه برای ناشر خیلی راحتتر است و راحتی آن برای مترجم به این خاطر است که ساختاری مشخص دارد.
برای مثال استادی از دانشگاهی بسیار معتبر کتابی ترجمه کرده بود و اولین جملهی پیش گفتار این بود:از هزاران سال پیش بشر با ذوب فلزات آشنا بوده است.
اولین سؤال این است که شما در این تألیف چه حرف جدیدی میخواهید بزنید؟در این علم کلاسیک چه رویکرد جدیدی دارید که نمیشود در کتب قبلی پیدا کرد؟اینجا معمولا در مسائل مادی در حق ویراستار اجحاف میشود.
اگر مطلبی از جاهای مختلف نقل میشود باید یکسان سازی شود؛در صورتی که در ترجمه این از قبل انجام شده است.
انتشارات فنی در این باب تیرش به سنگ میخورد؛ مثلا فکر کردم چند نفر نقاش مجرب را با یک نویسنده هماهنگ کنم ولی دیدم فایده ندارد؛چون سود نهایی کتاب آنقدر ناچیز است که کسی حاضر نیست وقت بگذارد.
ناشر گاهی تألیف و گاهی گردآوری نامگذاری کرده و من حساسیتی نداشتم چند فرهنگ اگر ویراستاری را از دید حرفهای ببینیم،باید انجمن صنفی در این صنف از داخل خودش بجوشد."