گزارش: آزمایشگاهی برای رؤیاهای جامعه (گزارش سمینار بین الملی «تئاتر شرق: سنت گرایی و مدرنیسم») أخبار وتقارير

"این مقاله از کار حرفه‌ای گروه‌ها و فعالان تئاتری مانند رابرت لوپاژ و گروه نمایشی یوجینیو باربا به عنوان موارد و نمونه‌های عملی استفاده کرد و درباره کار محلی و حضور جهانی،کار در عرصه فرهنگی طبق تعریف سنت‌های استعماری،مدرنیستی‌ و پست‌مدرنیستی،و تأثیر جدی تکنولوژی مدرن بر هنرهای نمایشی آسیا همچون تئاتر ژاپنی،چینی و هندی توضیح داد. دکتر چوآ سو پونگ معتقد بود،تئاتر معاصر برخلاف هنرهای نمایشی سنتی منطقه،که تقریبا ترکیبی از رقص، آواز،حرکت،موسیقی و گفت‌وگوهایی است که به نحوی شیوه پردازانه نقل‌ می‌شوند،سنت تئاتری مبتنی بر متن را همچون همتایان اروپایی خود ادامه‌ داده و تحت تأثیر جهان غرب بوده است. او پیشرفت تئاتر معاصر در این منطقه را در سه مرحله بررسی کرد: 1-تماس مستقیم با تئاتر مدرن غربی با تحصیل در دانشگاه‌های غربی و نقش دانش‌آموختگان و فرهیختگان حرفه‌ای 2-مطالعه تئاتر معاصر توسط شاغلان و دانش‌آموختگان تئاتر در مؤسسات‌ تئاتری غرب در سایر کشورها 3-ظهور تئاتر حرفه‌ای محلی و گروه‌های تئاتر ملی که در جست‌وجوی‌ بیانی جدید،کسب مهارت‌های اجرایی تئاتر سنتی و همچنین بهره‌برداری از فن‌آوری در رسانه‌های الکترونیکی هستند."